Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2010

Αλ. Παπαδιαμάντη, Το Xριστόψωμο.

  Μεταξύ των πολλών δημωδών τύπων, τους οποίους θα έχωσι να εκμεταλλευθώσιν οι μέλλοντες διηγηματογράφοι μας, διαπρεπή κατέχει θέσιν η κακή πενθερά, ως και η κακή μητρυιά. Περί μητρυιάς άλλωστε θα αποπειραθώ να διαλάβω τινά, προς εποικοδόμησιν των αναγνωστών μου. Περί μιας κακής πενθεράς σήμερον ο λόγος.
   Εις τι έπταιεν η ατυχής νέα Διαλεχτή, ούτως ωνομάζετο, θυγάτηρ του Κασσανδρέως μπάρμπα Μανώλη, μεταναστεύσαντος κατά την Ελληνικήν Επανάστασιν εις μίαν των νήσων του Αιγαίου. Εις τι έπταιεν αν ήτο στείρα και άτεκνος; Είχε νυμφευθή προ επταετίας, έκτοτε δις μετέβη εις τα λουτρά της Αιδηψού, πεντάκις τής έδωκαν να πίη διάφορα τελεσιουργά βότανα, εις μάτην, η γη έμενεν άγονος. Δύο ή τρεις γύφτισσαι τής έδωκαν να φορέση περίαπτα θαυματουργά περί τας μασχάλας, ειπούσαι αυτή, ότι τούτο ήτο το μόνον μέσον, όπως γεννήση, και μάλιστα υιόν. Τέλος καλόγηρός τις Σιναΐτης τη εδώρησεν ηγιασμένον κομβολόγιον, ειπών αυτή να το βαπτίζη και να πίνη το ύδωρ. Τα πάντα μάταια.
   Επί τέλους με την απελπισίαν ήλθε και η ανάπαυσις της συνειδήσεως, και δεν ενόμιζεν εαυτήν ένοχον. Το αυτό όμως δεν εφρόνει και η γραία Καντάκαινα, η πενθερά της, ήτις επέρριπτεν εις την νύμφην αυτής το σφάλμα της μη αποκτήσεως εγγόνου διά το γήρας της.
   Είναι αληθές, ότι ο σύζυγος της Διαλεχτής ήτο το μόνον τέκνον της γραίας ταύτης, και ούτος δε συνεμερίζετο την πρόληψιν της μητρός του εναντίον της συμβίας αυτού. Αν δεν τω εγέννα η σύζυγός του, η γενεά εχάνετο. Περίεργον, δε, ότι πας Ελλην της εποχής μας ιερώτατον θεωρεί χρέος και υπερτάτην ανάγκην την διαιώνισιν του γένους του.
   Εκάστοτε, οσάκις ο υιός της επέστρεφεν εκ του ταξιδίου του, διότι είχε βρατσέραν, και ήτο
τολμηρότατος εις την ακτοπλοΐαν, η γραία Καντάκαινα ήρχετο εις προϋπάντησιν αυτού, τον ωδήγει εις τον οικίσκον της, τον εδιάβαζε, τον εκατήχει, του έβαζε μαναφούκια, και ούτω τον προέπεμπε παρά τη γυναικί αυτού. Και δεν έλεγε τα ελαττώματά της, αλλά τα αυγάτιζε, δεν ήτο μόνο «μαρμάρα», τουτέστι στείρα η νύμφη της, τούτο δεν ήρκει, αλλ' ήτο άπαστρη, απασσάλωτη, ξετσίπωτη κλπ. Ολα τα είχεν, «η ποίσα, η δείξα, η άκληρη».
   Ο καπετάν Καντάκης, φλομωμένος, θαλασσοπνιγμένος, τα ήκουεν όλα αυτά, η φαντασία του εφούσκωνεν, εξερχόμενος είτα συνήντα τους συναδέλφους του ναυτικούς, ήρχιζαν τα καλώς ώρισες, καλώς σας ηύρα, έπινεν επτά ή οκτώ ρώμια, και με τριπλήν σκοτοδίνην, την εκ της θαλάσσης, την εκ της γυναικείας διαβολής και την εκ των ποτών, εισήρχετο οίκαδε και βάρβαροι σκηναί συνέβαινον τότε μεταξύ αυτού και της συζύγου του.
   Ούτως είχον τα πράγματα μέχρι της παραμονής των Χριστουγέννων του έτους 186... Ο καπετάν Καντάκης προ πέντε ημερών είχε πλεύσει με την βρατσέραν του εις την απέναντι νήσον με φορτίον αμνών και ερίφων, και ήλπιζεν, ότι θα εώρταζε τα Χριστούγεννα εις την οικίαν του. Αλλά τον λογαριασμόν τον έκαμνεν άνευ του ξενοδόχου, δηλ. άνευ του Βορρά, όστις εφύσησεν αιφνιδίως άγριος και έκλεισαν όλα τα πλοία εις τους όρμους, όπου ευρέθησαν. Είπομεν όμως, ότι ο καπετάν Καντάκης ήτο τολμηρός περί την ακτοπλοΐαν. Περί την εσπέραν της παραμονής των Χριστουγέννων ο άνεμος εμετριάσθη ολίγον, αλλ' ουχ ήττον εξηκολούθει να πνέη. Το μεσονύκτιον πάλιν εδυνάμωσε.
   Τινές ναυτικοί εν τη αγορά εστοιχημάτιζον, ότι, αφού κατέπεσεν ο Βορράς, ο καπετάν Καντάκης θα έφθανε περί το μεσονύκτιον. Η σύζυγός του όμως δεν ήτο εκεί να τους ακούση και δεν τον επερίμενεν. Αύτη εδέχθη μόνο περί την εσπέραν την επίσκεψιν της πενθεράς της, ασυνήθως φιλόφρονος και μηδιώσης, ήτις τη ευχήθη το απαραίτητον «καλό δέξιμο», και διά χιλιοστήν φορά το στερεότυπον «μ' έναν καλό γυιό».
Και ου μόνον, τούτο, αλλά τη προσέφερε και εν χριστόψωμο.
- Το ζύμωσα μοναχή μου, είπεν η θειά Καντάκαινα, με γεια να το φας.
- Θα το φυλάξω ως τα Φώτα, διά ν' αγιασθή, παρετήρησεν η νύμφη.
- Οχι, όχι, είπε μετ' αλλοκότου σπουδής η γραία, το δικό της φυλάει η κάθε μια νοικοκυρά διά τα Φώτα, το πεσκέσι τρώγεται.
- Καλά, απήντησεν ηρέμα η Διαλεχτή, του λόγου σου ξέρεις καλλίτερα.
Η Διαλεχτή ήτο αγαθωτάτης ψυχής νέα, ουδέποτε ηδύνατο να φαντασθή ή να υποπτεύση κακό τι.
«Πώς τώπαθε η πεθερά μου και μου έφερε χριστόψωμο», είπε μόνον καθ' εαυτήν, και αφού
απήλθεν η γραία εκλείσθη εις την οικίαν της και εκοιμήθη μετά τινος δεκαετούς παιδίσκης
γειτονοπούλας, ήτις τη έκανε συντροφίαν, οσάκις έλειπεν ο σύζυγός της. Η Διαλεχτή εκοιμήθη πολύ ενωρίς, διότι σκοπόν είχε να υπάγη εις την εκκλησίαν περί το μεσονύκτιον. Ο ναός δε του Αγίου Νικολάου μόλις απείχε πεντήκοντα βήματα από της οικίας της.
Περί το μεσονύκτιον εσήμαναν παρατεταμένως οι κώδωνες. Η Διαλεχτή ηγέρθη, ενεδύθη και απήλθεν εις την εκκλησίαν. Η παρακοιμωμένη αυτή κόρη ήτο συμπεφωνημένον, ότι μόνον μέχρι ου σημάνη ο όρθρος θα έμενε μετ' αυτής, όθεν αφυπνίσασα αυτήν την ωδήγησε πλησίον των αδελφών της. Αι δύο οικίαι εχωρίζοντο διά τοίχου κοινού.
Η Διαλεχτή ανήλθεν εις τον γυναικωνίτην του ναού, αλλά μόλις παρήλθεν ημίσεια ώρα και γυνή τις πτωχή και χωλή δυστυχής, ήτις υπηρέτει ως νεωκόρος της εκκλησίας, ελθούσα τη λέγει εις το ους.
- Δόσε μου το κλειδί, ήλθε ο άντρας σου.
- Ο άντρας μου! ανεφώνησεν η Διαλεχτή έκπληκτος.
 Και αντί να δώση το κλειδί έσπευσε να καταβή η ιδία.
Ελθούσα εις την κλίμακα της οικίας, βλέπει τον σύζυγόν της κατάβρεκτον, αποστάζοντα ύδωρ και αφρόν.
- Είναι μισοπνιγμένος, είπε μορμυρίζων ούτος, αλλά δεν είναι τίποτε. Αντί να το ρίξωμε έξω, το καθίσαμε στα ρηχά.
- Πέσατε έξω; ανέκραξεν η Διαλεχτή.
- Όχι, δεν είναι σου λέω τίποτε. Η βρατσέρα είναι σίγουρη, με δυο άγκουρες αραγμένη και καθισμένη.
- Θέλεις ν' ανάψω φωτιά;
- Αναψε και δόσε μου ν' αλλάξω.
Η Διαλεχτή εξήγαγε εκ του κιβωτίου ενδύματα διά τον σύζυγόν της και ήναψε πυρ.
- Θέλεις κανένα ζεστό;
- Δεν μ' ωφελεί εμένα το ζεστό, είπεν ο καπετάν Καντάκης. Κρασί να βγάλης.
Η Διαλεχτή εξήγαγεν εκ του βαρελίου οίνον.
- Πώς δεν εφρόντισες να μαγειρεύσης τίποτε; είπε γογγύζων ο ναυτικός.
- Δεν σ' επερίμενα απόψε, απήντησε μετά ταπεινότητος η Διαλεχτή. Κρέας επήρα. Θέλεις να σου ψήσω πριζόλα;
- Βάλε, στα κάρβουνα, και πήγαινε συ στην εκκλησιά σου, είπεν ο καπετάν Καντάκης. Θα έλθω κι εγώ σε λίγο.
Η Διαλεχτή έθεσε το κρέας επί της ανθρακιάς, ήτις εσχηματίσθη ήδη, και ητοιμάζετο να υπακούση εις την διαταγήν του συζύγου της, ήτις ήτο και ιδική της επιθυμία, διότι ήθελε να κοινωνήση.
Σημειωτέον ότι την φράσιν «πήγαινε συ στην εκκλησιά σου» έβαψεν ο Καντάκης διά στρυφνής χροιάς.
- Η μάννα μου δε θα τώμαθε βέβαια ότι ήλθα, παρετήρησεν αύθις ο Καντάκης.
- Εκείνη είναι στην ενορία της, απήντησεν η Διαλεχτή. Θέλεις να της παραγγείλω;
- Παράγγειλέ της να έλθη το πρωί.
Η Διαλεχτή εξήλθεν. Ο Καντάκης την ανεκάλεσεν αίφνης.
- Μα τώρα είναι τρόπος να πας εσύ στην εκκλησιά, και να με αφήσεις μόνον;
 - Να μεταλάβω κι έρχομαι, απήντησεν η γυνή.
Ο Καντάκης δεν ετόλμησε ν' αντείπη τι, διότι η απάντησις θα ήτο βλασφημία. Ουχ ήττον όμως την βλασφημίαν ενδιαθέτως την επρόφερεν.
Η Διαλεχτή εφρόντισε να στείλη αγγελιοφόρον προς την πενθεράν της, ένα δωδεκαετή παίδα της αυτής εκείνης γειτονικής οικογενείας, ης η θυγάτηρ εκοιμήθη αφ' εσπέρας πλησίον της, και επέστρεψεν εις τον ναόν.
Ο Καντάκης, όστις επείνα τρομερά, ήρχισε να καταβροχθίζη την πριζόλαν. Καθήμενος οκλαδόν παρά την εστίαν, εβαρύνετο να σηκωθή και ν' ανοίξη το ερμάρι διά να λάβη άρτον, αλλ' αριστερόθεν αυτού υπεράνω της εστίας επί μικρού σανιδώματος ευρίσκετο το Χριστόψωμον εκείνο, το δώρον της μητρός του προς την νύμφην αυτής. Το έφθασε και το έφαγεν ολόκληρον σχεδόν μετά του οπτού κρέατος.
Περί την αυγήν, η Διαλεχτή επέστρεψεν εκ του ναού, αλλ' εύρε την πενθεράν της περιβάλλουσαν δια της ωλένης το μέτωπον του υιού αυτής και γοερώς θρηνούσαν.
Ελθούσα αύτη προ ολίγων στιγμών τον εύρε κοκκαλωμένον και άπνουν. Επάρασα τους οφθαλμούς, παρετήρησε την απουσίαν του Χριστοψώμου από του σανιδώματος της εστίας, και αμέσως ενόησε τα πάντα. Ο Καντάκης έφαγε το φαρμακωμένο χριστόψωμο, το οποίον η γραία στρίγλα είχε παρασκευάσει διά την νύμφην της.
Ιατροί επιστήμονες δεν υπήρχον εν τη μικρά νήσω. ουδεμία νεκροψία ενεργήθη. Ενομίσθη, ότι ο θάνατος προήλθεν εκ παγώματος συνεπεία του ναυαγίου. Μόνη η γραία Καντάκαινα ήξευρε το αίτιον του θανάτου. Σημειωτέον, ότι η γραία, συναισθανθείσα και αυτή το έγκλημά της, δεν εμέμφθη την νύμφην της. Αλλά τουναντίον την υπερήσπισε κατά της κακολογίας άλλων.
Εάν έζησε και άλλα κατόπιν Χριστούγεννα, η άστοργος πενθερά και ακουσία παιδοκτόνος, δε θα ήτο πολύ ευτυχής εις το γήρας της.__

Παρασκευή 24 Δεκεμβρίου 2010

Καλά Χριστούγεννα!


Ειρήνη, υγεία, ευτυχία και χαρά σε όλους.

Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου 2010

Το 5ο Λύκειο Βύρωνα στο "Αμάρτημα της μητρός μου"

Διαβάστε τα σχόλια που με εκφράζουν απόλυτα στο ιστολόγιο της φίλης μου Πολίνας.
http://fotodendro.blogspot.com/  Ήταν μια συγκλονιστική παράσταση, τυχεροί μύστες εμείς σε μιαν ηδονή πνευματική από ανθρώπους που κάνουν θέατρο για την ψυχή μας.Τους ευχαριστούμε από βάθους καρδίας.

Τρίτη 21 Δεκεμβρίου 2010

ΛΑΤΙΝΙΚΑ Γ΄ ΛΥΚΕΙΟΥ : ΕΝΟΤΗΤΑ 29η

ΚΕΙΜΕΝΟ

 Cum Octavianus post victoriam Actiacam Romam rediret, homo quidam ei occurrit corvum tenens; eum instituerat haec dicere: «Ave, Caesar, victor imperator». Caesaris multum interfuit corvum emere; itaque viginti milibus sestertium eum emit. Id exemplum sutorem quendam incitavit, ut corvum doceret parem salutationem. Diu operam frustra impendebat; quotiescumque avis non respondebat, sutor dicere solebat «Oleum et operam perdidi». Tandem corvus salutationem didicit et sutor, cupidus pecuniae, eum Caesari attulit. Audita salutatione Caesar dixit: «Domi satis salutationum talium audio». Turn venit corvo in mentem verborum domini sui: «Oleum et operam perdidi». Ad haec verba Augustus risit emitque avem tanti, quanti nullam adhuc emerat.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
 Καθώς ο Οκταβιανός επέστρεφε στη Ρώμη μετά τη νίκη του στο Άκτιο, τον προϋπάντησε κάποιος που κρατούσε ένα κοράκι. Είχε εκπαιδεύσει το κοράκι να λέει τα εξής (λόγια): «Χαίρε, Καίσαρα, νικητή και στρατηγέ!». Ο Καίσαρας ενδιαφέρθηκε πολύ να αγοράσει το κοράκι. Το αγόρασε λοιπόν για είκοσι χιλιάδες σηστερτίους. Το παράδειγμα του παρακίνησε κάποιον παπουτσή να μάθει τον ίδιο χαι­ρετισμό σε ένα κοράκι. Για πολύ καιρό κόπιαζε μάταια : κάθε φορά που το πουλί δεν απαντούσε, ο παπουτσής συνήθιζε να λέει: "Κρίμα στον κόπο μου!». Κάποτε επιτέλους το κοράκι έμαθε το χαιρετισμό και ο παπουτσής, θέλοντας να κερδίσει χρήματα1, το έφερε στον Καίσαρα. Όταν ο Καίσαρας άκουσε το χαιρετισμό, είπε: «Στο σπίτι μου ακούω αρκετούς χαιρετισμούς σαν κι αυτόν». Τότε το κοράκι θυμήθηκε τα λόγια του αφέντη του: «Κρίμα στον κόπο μου!». Ακού­γοντας αυτά τα λόγια ο Αύγουστος γέλασε και αγόρασε το πουλί για τόσο μεγάλο ποσό όσο δεν είχε δώσει για κανένα άλλο μέχρι τότε2

1. επιθυμώντας τα χρήματα 2. για όσο δεν είχε αγοράσει κανένα άλλο μέχρι τότε.
ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗ ΛΕΞΕΩΝ
ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ
Α' ΚΛΙΣΗ
victoria -ae
pecunia –ae
Roma –ae χωρίς πληθ.
opera -ae
Β' ΚΛΙΣΗ
corvus -i           
verbum -i
exemplum -i      
dominus -i
Octavianus -i   χωρίς πληθ.
sestertius -ii   γεν. πληθ. sestertium
oleum-i   ο πληθ. (olea -orum) δεν είναι σε χρήση* (δηλώνει ύλη)
Augustus -i   χωρίς πληθ.
Γ ΚΛΙΣΗ
homo -inis   (αρσ.)
victor -oris   (αρσ.)
imperator -oris   (αρσ.)
Caesar -is   χωρίς ηληθ.
sutor -oris   (αρσ.)
salutatio -ionis    (θηλ.)
mens -mentis    (θηλ.) γεν. πληθ. mentium
avis -is    (θηλ.) αφαιρ. ενικού avi και ave  γεν. πληθ. avium
Δ' ΚΛΙΣΗ
domus - domus και domi (επιρρ.) - domui - domum - domus – domo (θηλ.)
domus - domuum και domorum - domibus - domos - domus -domibus
ΕΠΙΘΕΤΑ
Β' ΚΛΙΣΗ
Actiacus -a -um
cupidus -a -um, cupidior - ior -ius, cupidissimus -a -um
Γ ΚΛΙΣΗ
viginti (απόλυτο αριθμ. άκλιτο)
milia- milium- milibus- milia- milibus (απόλυτο αριθμ.)
par- paris

Αντωνυμίες
quidam, quaedam, quoddam (αόριστη επιθετική)
is, ea, id (οριστική)
hic, haec, hoc (δεικτική)
talis, talis, tale (δεικτική)
suus, sua, suum (κτητική)
tantus, tanta, tantum (δεικτική)
quantus, quanta, quantum (αναφορική)
nullus, nulla, nullum (αόριστη επιθετική ή αντωνυμικό επίθετο)

ΡΗΜΑΤΑ
1Η ΣΥΖΥΓΙΑ
incito, incitavi, incitatum, incitare
2H ΣΥΖΥΓΙΑ
teneo, tenui, tentum, tenere
ave- avete προστ. μέλλ. aveto απαρ. avere ελλ. βλ. Γραμμ., σ. 93
doceo, docui, doctum, docere
respondeo, respondi, responsum, respondere
soleo, solitus sum, solitum, solere ημιαποθ.
rideo, risi, risum, ridere
3H ΣΥΖΥΓΙΑ
occurro, occurri και occucurri, occursum, occurrere
instituo, institui, institutum, instituere
dico, dixi, dictum, dicere (προστ. ενεστ. dic)
emo, emi, emptum, emere
impendo, impendi, impensum, impendere
perdo, perdidi, perditum, perdere
disco, didici, -, discere
affero και adfero, attuli, allatum, afferre και adferre (προστ. ενεστ. affer και adfer)
interest, interfuit, -, interesse
4H ΣΥΖΥΓΙΑ
redeo, redii, reditum, redire βλ. Γραμμ., σ. 86
audio, audivi, auditum, audire
venio, veni, ventum, venire

Επιρρήματα
multum, plus, plurimum [από το επίθ. multi -ae -a, plures -es -a (γεν. πληθ. plurium), plurimi -ae -a]
diu, diutius, diutissime
frustra
tandem
satis, satius, —
tum
adhuc

Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου 2010

David Prudhomme ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ (το κακό βοτάνι)

 
  Ένα εξαιρετικό κόμικς  για τους λάτρεις της 9ης τέχνης και τους εραστές του ρεμπέτικου τραγουδιού παρουσίασαν στον Ιανό το Σάββατο ο Αγγελος Μαστοράκης, ο Παναγιώτης Κουνάδης  και ο Βασίλης Καλαμαράς. 

Την εκδήλωση ολοκλήρωσαν ο  Αγάθωνας Ιακωβίδης και η Νάντια Καραγιάννη   ερμηνεύοντας τα ρεμπέτικα τραγούδια που αναφέρονταν ως σάουντρακ στο βιβλίο. 

     Ο ίδιος ο David Prudhomme γράφει στον πρόλογο πως χωρίς να είναι Έλληνας, μουσικός ή  καπνιστής  το ρεμπέτικο, αυτό το σύμπαν με το αναρχικό πνεύμα, τον παρέσυρε από τότε που το ανακάλυψε. Στην αρχή τού κίνησε το ενδιαφέρον το περιβάλλον στο οποίο αναπτύχθηκε, μέσα στις κακόφημες γειτονιές στις φυλακές στους τεκέδες, στα λιμάνια του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης. Μετά σαγηνεύτηκε από τις μορφές του ρεμπέτικου, τους μουσικούς, τους ρεμπέτες, τους περιθωριακούς, αδέλφια στη δυστυχία και στην εξορία.  Η θεματολογία του ρεμπέτικου, το οποίο γεννήθηκε τη δεκαετία του 1920, συγκρίνεται μ' αυτή των πορτογαλικών φάντος, του αργεντίνικου ταγκό. Κάποιοι το ονομάζουν το ελληνικό μπλουζ. 

Σ' αυτή τη μουσική διακρίνει μια βαθύτατη σχέση τns Ανατολής και τnς Δύσης. Βρίσκει   τον πόνο της ξενιτιάς, τη γοητεία των λιμανιών, τις τσάρκες των ξενύχτηδων, τους χαμένους τους έρωτες. Την ήττα και το χιούμορ. Όταν γεννήθηκε το ρεμπέτικο, το κοινό και οι μουσικοί ήταν αδέλφια. Οι παρίες, τα κατακάθια της κοινωνίας που τραγουδούσαν μ' εκείνη τη βραχνή φωνή, ενοχλούσαν.. Το 1936, ο  δικτάτορας Μεταξάς κατέλαβε την εξουσία στην Αθήνα και αποφάσισε ότι αυτοί οι περιθωριακοί και τα τραγούδια τους έπρεπε να συμμορφωθούν.

Γράφει μια φανταστική ιστορία δανειζόμενος  τα χαρακτηριστικά, ακόμη και τα ονόματα, από τους πραγματικούς ρεμπέτες. Περιγράφει μια ρεμπέτικη μέρα και νύχτα του 1936 υπό τη σκιά της δικτατορίας του  Μεταξά αρκετά κοντά στα πραγματικά γεγονότα. Εμφανίζεται ο  Μάρκος Βαμβακάρης  ο πατριάρχης του ρεμπέτικου με την ξακουστή κομπανία, που ονομαζόταν «η Τετράς του Πειραιά», ο Μπάτης  και ο Ανέστος Δελιάς (αλλιώς Αρτέμης). 

0 χαρακτήρας που ονομάζεται Σταύρος έχει κάποια χαρακτηριστικά του Γιάννη Παπαϊωάννου. 0 Παπαϊωάννου στην πραγματικότητα δεν συμμετείχε στην «Τετράδα», στην ιστορία μου όμως αντικαθιστά μια άλλη, επίσης θρυλική μορφή του ρεμπέτικου, τον Στράτο Παγιουμτζή ή Τεμπέλη. Αλλη μια καλλιτεχνική «ανακρίβεια» είναι η παρουσία του πρώτου αστυνομικού διευθυντή της Αθήνας Δημητρίου Μπαϊρακτάρη (1833 - 1900), που ανήκει σε άλλο αιώνα.

Το άλμπουμ που έχει κερδίσει :  Μεγάλο Βραβείο «Ματιές στον Κόσμο», Φεστιβάλ Κόμικς της Ανγκουλέμ (2010),Βραβείο Διεθνούς Φόρουμ Κινηματογράφου και Λογοτεχνίας του Μονακό (2010)
Μεγάλο Βραβείο «Χτυποκάρδι», Φεστιβάλ Κόμικς του Σεν Μαλό (2009) κυκλοφορεί στα ελληνικά από την ''Ελευθεροτυπία'' και τις εκδόσεις ''Το 9ο κύμα''. Η μετάφραση έγινε από τον Θανάση Πέτρου και η επιμέλεια από τον Άγγελο Μαστοράκη.

Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2010

Πώς να γράψω πολυτονικά;

 Θα προσπαθήσω να γράψω απλές οδηγίες για όποιον θέλει να γράφει σε πολυτονικό σύστημα. Λοιπόν…
 Αν θέλουμε να γράφουμε με πολυτονικό σύστημα πρέπει να επιλέξουμε την πολυτονική διάταξη πληκτρολογίου: Πρέπει να κάνουμε τις παρακάτω ρυθμίσεις, αφού οι εκδόσεις των Microsoft Windows (εκδόσεις 2000/XP) υποστηρίζουν πολυτονική Ελληνική γραφή:
  1. Πατάμε  >  Έναρξη
  2.  > Ρυθμίσεις
  3. > πίνακα ελέγχου
4.      > Τοπικές ρυθμίσεις και ρυθμίσεις γλώσσας   
5. Πατάμε την καρτέλα   > Γλώσσες
  1. Στην περιοχή "Υπηρεσίες κειμένου και γλώσσες εισαγωγής   πατάμε:   > Λεπτομέρειες    
  2. Στις "εγκατεστημένες υπηρεσίες"   επιλέγουμε κατάργηση για τα (μονοτονικά) Ελληνικά (αν έχει γίνει η ρύθμιση) προχωράμε στην προσθήκη γλώσσας   και επιλέγουμε Γλώσσα Εισαγωγής τα Ελληνικά και Διάταξη Πληκτρολογίου  Ελληνική Πολυτονική.
  3. > ΟΚ!
  4. Εγώ έχω ως προεπιλεγμένη γλώσσα την Ελληνική Πολυτονική. Έτσι, όταν ανοίγει ο υπολογιστής μου γράφω απευθείας σε πολυτονικά.
Οι γραμματοσειρές της Microsoft που υποστηρίζουν την πολυτονική γραφή είναι: Palatino Linotype (διαθέσιμη με τα Windows 2000/XP) Arial Unicode MS (διαθέσιμη με το Microsoft Office 2000/XP), Tahoma …..
Οι συνδυασμοί πλήκτρων για πολυτονική γραφή είναι οι εξής (εφόσον έχουμε «γυρίσει»ι το πληκτρολόγιο να γράφει Ελληνικά Πολυτονικά):
  • Για πεζά
    Alt + Shift + νεκρό πλήκτρο* + φωνήεν
    • Πατήστε τα πλήκτρα Alt + Shift + νεκρό πλήκτρο.
    • Ελευθερώστε τα πλήκτρα και στην συνέχεια πατήστε το επιθυμητό φωνήεν.
*νεκρό πλήκτρο: Είναι το πλήκτρο που κρατάει στη μνήμη το σημείο στίξης, ώστε να εμφανιστεί μόλις πατηθεί το επιθυμητό φωνήεν.
  • Για ΚΕΦΑΛΑΙΑ, ο συνδυασμός γίνεται ως εξής:
    Alt + Shift + νεκρό πλήκτρο + φωνήεν
    1ος τρόπος
    • Πατήστε τα πλήκτρα Alt + Shift + νεκρό πλήκτρο.
    • Ελευθερώστε τα πλήκτρα.
    • Πατήστε και κρατήστε πατημένο το Shift κάνοντας κλικ στο επιθυμητό φωνήεν.
2ος τρόπος
    • Πατήστε το Caps Lock.
    • Πατήστε τα πλήκτρα Alt + Shift + νεκρό πλήκτρο.
    • Ελευθερώστε τα πλήκτρα και στην συνέχεια πατήστε το επιθυμητό φωνήεν.
Πίνακας νεκρών πλήκτρων και συνδυασμών
Επιθυμητό αποτέλεσμα
Συνδυασμός πλήκτρων
Ισχύει για...
άνω τελεία
Δεξί Alt + Shift + }

βαρεία
νεκρό πλήκτρο ( ] ) + φωνήεν
Όλα τα φωνήεντα
βαρεία υπογεγραμμένη
Alt + νεκρό πλήκτρο ( ] ) + φωνήεν*
* Τα φωνήεντα α, η και ω
βραχύ
Shift + νεκρό πλήκτρο ( _ ) + φωνήεν*
* Τα φωνήεντα α, υ και ι
δασεία
Shift + νεκρό πλήκτρο ( " ) + φωνήεν ή το γράμμα ρο
Όλα τα φωνήεντα και το σύμφωνο "ρ"
δασεία βαρεία
Shift + νεκρό πλήκτρο ( | ) + φωνήεν
Όλα τα φωνήεντα
δασεία βαρεία
υπογεγραμμένη Alt + Shift + νεκρό πλήκτρο ( | ) + φωνήεν*
* Τα φωνήεντα α, η και ω
δασεία οξεία
Shift + νεκρό πλήκτρο ( ? ) + φωνήεν
Όλα τα φωνήεντα
δασεία οξεία υπογεγραμμένη
ΔεξίAlt + Shift + νεκρό πλήκτρο ( ? ) + φωνήεν*
* Τα φωνήεντα α, η και ω
δασεία περισπωμένη
Shift + νεκρό πλήκτρο ( + ) + φωνήεν*
* Τα φωνήεντα α, ι, υ, η και ω
δασεία περισπωμένη υπογεγραμμένη
ΔεξίAlt + Shift + νεκρό πλήκτρο ( + ) + φωνήεν*
* Τα φωνήεντα α, η και ω
δασεία υπογεγραμμένη
Alt + Shift + νεκρό πλήκτρο ( " ) + φωνήεν*
* Τα φωνήεντα α, η και ω
διαλυτικά 
Shift + νεκρό πλήκτρο ( : ) + φωνήεν*
* Τα φωνήεντα υ και ι
διαλυτικά οξεία
ΔεξίAlt +νεκρό πλήκτρο ( ` ) + φωνήεν*
* Τα φωνήεντα υ και ι
διαλυτικά περισπωμένη
Alt + νεκρό πλήκτρο ( ` ) + φωνήεν*
* Τα φωνήεντα υ και ι
μακρόν
Shift + μετά νεκρό πλήκτρο ( - ) + φωνήεν*
* Τα φωνήεντα α, υ και ι
οξεία
νεκρό πλήκτρο ( ; ) + φωνήεν
Όλα τα φωνήεντα
οξεία υπογεγραμμένη
AltGr (δεξί Alt κουμπί)+ νεκρό πλήκτρο ( Q ) + φωνήεν*
* Τα φωνήεντα α, η και ω
περισπωμένη
νεκρό πλήκτρο ( [ ) + φωνήεν
* Τα φωνήεντα α, ι, υ, η και ω
περισπωμένη υπογεγρ.
ΔεξίAlt + νεκρό πλήκτρο ( [ ) + φωνήεν*
* Τα φωνήεντα α, η και ω
υπογεγραμμένη
Shift + νεκρό πλήκτρο ( { ) + φωνήεν*
* Τα φωνήεντα α, η και ω
ψιλή
νεκρό πλήκτρο ( ' ) + φωνήεν και γράμμα ρο
Όλα τα φωνήεντα
ψιλή βαρεία
νεκρό πλήκτρο ( \ ) + φωνήεν
Όλα τα φωνήεντα
ψιλή βαρεία
υπογεγραμμένη Alt + νεκρό πλήκτρο ( \ ) + φωνήεν*
* Τα φωνήεντα α, η και ω
ψιλή οξεία
νεκρό πλήκτρο ( / ) + φωνήεν
Όλα τα φωνήεντα
ψιλή οξεία υπογεγραμμένη
ΔεξίAlt + νεκρό πλήκτρο ( / ) + φωνήεν*
* Τα φωνήεντα α, ι, υ, η και ω
ψιλή περισπωμένη υπογεγραμμένη
ΔεξίAlt + νεκρό πλήκτρο ( = ) + φωνήεν*
* Τα φωνήεντα α, η και ω
ψιλή υπογεγραμμένη
ΔεξίAlt + νεκρό πλήκτρο ( ' ) + φωνήεν*
* Τα φωνήεντα α, η και ω
  

 Αυτές οι οδηγίες είναι για αυτούς που θέλουν να γράφουν πολυτονικά.
Αν σας ενδιαφέρουν τα Αρχαία Ελληνικά κείμενα είνα πάρα πολύ απλό να πάτε στον ΑΓΙΟ ΠΕΡΣΕΑ  και να κάνετε ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ ΕΠΙΚΟΛΛΗΣΗ!!!!!
Ποιος είναι ο Άγιος Περσέας;;;;
Η Ψηφιακή βιβλιοθήκη «Περσέας» με ποικίλο ψηφιακό υλικό και σώματα αρχαίων κειμένων με μετάφραση στα αγγλικά. Πηγαίνεις εκεί και βρίσκεις τα ΠΑΝΤΑ.


Τρίτη 7 Δεκεμβρίου 2010

ΛΑΤΙΝΙΚΑ Γ΄ ΛΥΚΕΙΟΥ : ΕΝΟΤΗΤΑ 28η

                                                                        Καρπουζάκι από πατινιώτικη ποικιλία
ΚΕΙΜΕΝΟ:
Aesopi nostri Licinus servus tibi notus Roma Athenas fugit. Is Athenis apud Patronem Epicureum paucos menses pro libero fuit, inde in Asiam abiit. Postea Plato quidam Sardianus, cum eum fugitivum esse ex Aesopi litteris cognovisset, hominem comprehendit et in custodiam Ephesi tradidit. Tu hominem investiga, quaeso, summaque diligentia vel Romam mitte vel Epheso rediens tecum deduc. Noli spectare quanti homo sit. Parvi enim preti est, qui tam nihili est. Sed, propter servi scelus et audaciam, tanto dolore Aesopus est adfectus, ut nihil ei gratius possit esse quam recuperatio fugitivi.
 ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ:
Ο δούλος του Αισώπου μας, ο Λίκινος, που σου είναι γνωστός, δρα­πέτευσε από τη Ρώμη στην Αθήνα. Στην Αθήνα έμεινε λίγους μήνες σαν ελεύθερος κοντά στον Πάτρωνα τον επικούρειο, κι από εκεί πήγε στην Ασία. Αργότερα, κάποιος Πλάτωνας από τις Σάρδεις, μόλις έμαθε από γράμμα του Αισώπου πως ήταν δραπέτης, τον έπιασε και τον παρέδωσε στη φυλακή στην Έφεσο. Αναζήτησε τα ίχνη του, σε παρα­καλώ, και με την πιο μεγάλη φροντίδα είτε στείλε τον στην Ρώμη είτε φέρ' τον μαζί σου γυρίζοντας από την Έφεσο. Μη σε απασχολήσει πόσο κοστίζει: όποιος είναι τόσο τιποτένιος έχει μικρή αξία. Ο Αίσωπος όμως οργίστηκε τόσο πολύ για την ελεεινή πράξη και το θράσος του δούλου, που τίποτα δε θα τον ευχαριστούσε πιο πολύ1 από το να ξαναπάρει πίσω το δραπέτη2.

1. τίποτε δε θα μπορούσε να του είναι πιο ευχάριστο 2. από την επανά­κτηση του δραπέτη

ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ
ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ
Α' ΚΛΙΣΗ
custodia -ae
diligentia -ae
audacia -ae
Roma -ae   χωρίς πληθ.
Athenae -arum   χωρίς ενικό
Asia -ae   χωρίς πληθ.
littera -ae: γράμμα τον αλφαβήτου litterae -arum: επιστολή, συγγράμματα
Β' ΚΛΙΣΗ
servus -i                         pretium -i (i)
fugitivus -i                        nihilum -i
Aesopus -i   χωρίς πληθ.           Licinus -i   χωρίς πληθ.        
Ephesus -i   χωρίς πληθ.
Γ ΚΛΙΣΗ
Patro -onis      χωρίς πληθ,
mensis -is        (αρσ.) γεν. ηληθ. mensium
Plato -onis       χωρίς πληθ.
homo -inis      (αρσ.)
scelus -eris      (ουδ.)
dolor -oris       (αρσ.)
recuperatio -ionis   (θηλ.)
ΕΠΙΘΕΤΑ
Β' ΚΛΙΣΗ
notus -a -um, notior -ior -ius, notissimus -a -um
Epicureus -a -um κλητ. ενικού για το αρσενικό Epicurie αντί για Epicuree .
paucus -a -um,        paucior -ior -ius,           paucissimus -a -um
liber - libera - liberum,        liberior -ior -ius, liberrimus -a -um
Sardianus -a -um
summus -a -um υπερθ. του επιθ. superus -a -um, superior -ior -ius, supremus -a -um και summus -a -um
parvus -a -um, minor -or -us, minimus -a -um
gratus -a -um, gratior -ior -ius, gratissimus -a -um
Γ ΚΛΙΣΗ
gratior -ior -ius συγκρ. του επιθ. gratus -a -um, gratior -ior -ius, gratissimus -a -um
ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ
noster, nostra, nostrum    (κτητική)
tu    (προσωπική)
is, ea, id    (οριστική)
quidam, quaedam, quoddam    (αόριστη επιθετική)
quantus -a -um    (ερωτηματική)
qui, quae, quod    (αναφορική)
tantus -a -um    (δεικτική)
nihil    (αόριστη ουσιαστική)
ΡΗΜΑΤΑ
1η ΣΥΖΥΓΙΑ
investigo, investigavi, investigatum, investigare
specto, spectavi, spectatum, spectare
3η ΣΥΖΥΓΙΑ
nosco, novi, notum, noscere
fugio, fugi, fugitum, fugere
cognosco, cognovi, cognitum, cognoscere
comprehendo και comprendo, comprehendi, comprehensum, comprehendere
 trado, tradidi, traditum, tradere
quaeso (α' ενικό), quaesumus (α' πληθ.), quaesere (απαρ.)
 mitto, misi, missum, mittere
deduco, deduxi, deductum, deducere (προστ. ενεστ. deduc)
 nolo, nolui, -, nolle
adficio, adfeci, adfectum, adficere
και afficio, affeci, affectum, afficere
possum, potui, —, posse
ΒΟΗΘΗΤΙΚΟ ΡΗΜΑ: sum, fui, -, esse
4η ΣΥΖΥΓΙΑ
abeo, abi(v)i, abitum, abire
redeo, redii, reditum, redire
Επιρρήματα
inde
postea
tam

Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2010

ΛΑΤΙΝΙΚΑ Γ΄ ΛΥΚΕΙΟΥ : ΕΝΟΤΗΤΑ 27η


ΚΕΙΜΕΝΟ  Το πνεύμα ωριμάζει όπως οι καρποί
Cum Accius ex urbe Roma Tarentum venisset, ubi Pacuvius grandi iam aetate recesserat, devertit ad eum. Accius, qui multo minor natu erat, tragoediam suam cui "Atreus" nomen est, ei desideranti legit. Tum Pacuvius dixit sonora quidem esse et grandia quae scripsisset, sed videri tamen ea sibi duriora et acerbiora. "Ita est" inquit Accius "ut dicis; neque id me sane paenitet; meliora enim fore spero quae deinceps scribam. Nam quod in pomis est, idem esse aiunt in ingeniis: quae dura et acerba nascuntur, post fiunt mitia et iucunda; sed quae gignuntur statim vieta et mollia, non matura mox fiunt sed putria.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
Όταν πήγε ο Άκκιος από τη Ρώμη στον Τάραντα, όπου ο Πακούβιος είχε αποσυρθεί σε μεγάλη πια ηλικία, έμεινε στο σπίτι του. Ο Άκκιος, που ήταν πολύ νεότερος του, του διάβασε, μετά από επιθυμία του, την τραγωδία του που ονομάζεται <<Ατρέας>>. Τότε ο Πακούβιος του είπε πως όσα είχε γράψει ήταν βέβαια ηχηρά και μεγαλόπρεπα, μόνο που του φαινόντουσαν κάπως τραχιά και στυφά. Ο Άκκιος του απάντησε: «Έτσι είναι όπως τα λες· κι ούτε βέβαια μετανιώνω γι αυτό· γιατί αυτά που θα γράψω στη συνέχεια   ελπίζω πως θα είναι καλύτερα.  Λένε, αλήθεια, πως με το πνεύμα συμβαίνει το ίδιο πράγμα που συμ­βαίνει με τους καρπούς1: αυτοί που γεννιούνται σκληροί και πικροί γίνονται αργότερα γινωμένοι και γλυκείς· όσοι όμως βγαίνουν από την αρχή μαραμένοι και μαλακοί, αργότερα δεν ωριμάζουν αλλά σαπίζουν».
1. αυτό που υπάρχει στους καρπούς το ίδιο υπάρχει και στο πνεύμα.
ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ
ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ
Α' ΚΛΙΣΗ
tragoedia -ae
Roma -ae   χωρίς πληθ.
Β' ΚΛΙΣΗ
ingenium -i (i)
Accius -i (i)    κλητ. ενικού Acci χωρίς πληθ.
Tarentum -i   χωρίς πληθ.
Pacuvius -i (i)    κλητ. ενικού Pacuvi-   χωρίς πληθ.
Atreus -i   κλητ. ενικού Atreu αντί για Atree, χωρίς πληθ.
pomum -i
Γ' ΚΛΙΣΗ
urbs -is    (θηλ.) γεν. πληθ. urbium
aetas -atis    (θηλ.) γεν. πληθ. aetat(i)um
nomen -inis    (ουδ.)
Δ' ΚΛΙΣΗ
natus -us    (αρσ.) εύχρηστο μόνο στην αφαιρ. ενικού natu
ΕΠΙΘΕΤΑ
Β' ΚΛΙΣΗ
multi -ae -a, plures -es -a (γεν. πληθ. plurium), plurimi -ae -a· το επίθετο
στον ενικό αριθμό του συγκριτικού απαντά μόνο στο ουδέτερο:
multus -a -um,  plus, plurimus -a -um
parvus -a -um, minor -or -us, minimus -a -um
sonorus -a -um
durus -a -um, durior -ior -ius, durissimus -a -um
acerbus -a -um, acerbior -ior -ius, acerbissimus -a -um
bonus -a -um, melior -ior -ius, optimus -a -um
iucundus -a -um, iucundior -ior -ius, iucundissimus -a -um
vietus -a -um
maturus -a -um, maturior -ior -ius, maturissimus -a -um και maturrimus -a -um

Γ' ΚΛΙΣΗ
grandis -is -e, grandior -ior -ius, grandissimus -a -um
minor -or -us συγκρ. του επιθ. parvus -a -um, minor -or -us, minimus -a -um
durior -ior -ius συγκρ. του επιθ.  durus -a -um, durior -ior -ius, durissimus -a -um
acerbior -ior -ius συγκρ. του επιθ. acerbus -a -um, acerbior -ior -ius, acerbissimus -a -um
melior -ior -ius συγκρ. του επιθ. bonus -a -um, melior -ior -ius, optimus -a -um
mitis -is -e, mitior -ior -ius, mitissimus -a -um
mollis -is -e, mollior -ior -ius, mollissimus -a -um
puter (putris) - putris - putre
ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ
is, ea, id   (οριστική)
qui, quae, quod    (αναφορική)
suus, sua, suum    (κτητική)
se   (προσωπική)
ego   (προσωπική)
idem, eadem, idem   (οριστική)
ΡΗΜΑΤΑ
1H ΣΥΖΥΓΙΑ
desidero, desideravi, desideratum, desiderare
spero, speravi, speratum, sperare
2H ΣΥΖΥΓΙΑ
video, vidi, visum, videre
paenitet, paenituit, -, paenitere απρ.
3H ΣΥΖΥΓΙΑ
recedo, recessi, recessum, recedere
deverto, deverti, deversum, devertere και
devertor, deverti, deversum, deverti στο κείμενο δεν είναι ξεκάθαρο αν πρόκειται για το ενεργητικό ή το ημιαποθετικό, γιατί ο τύπος devertit είναι κοινός
scribo, scripsi, scriptum, scribere
inquam
nascor, natus sum, natum, nasci (μετοχή μελλ. nasciturus -a -um)
fio, factus sum, fieri
gigno, genui, genitum, gignere
lego, legi, lectum, legere
dico, dixi, dictum, dicere  
ΒΟΗΘΗΤΙΚΟ ΡΗΜΑ: sum, fui, -, esse
4H ΣΥΖΥΓΙΑ
venio, veni, ventum, venire
aio
ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΑ
ubi       quidem
iam      ita
tam
sane, sanius, sanissime (από το επίθ. sanus -a -um, sanior -ior -ius, sanissimus -a -um)
deinceps          statim
post     mox

Σάββατο 4 Δεκεμβρίου 2010

Μαρίας Στασινοπούλου , Κυρία, με θυμάστε;

Κυριολεκτικά ρούφηξα τα αφηγήματα της φιλολόγου Μαρίας Στασινοπούλου γνωστής από τη δουλειά της στον Καβάφη και το Σεφέρη-και όχι μόνον-, όπου η συγγραφέας  καταγράφει το καταστάλαγμα της βιοφιλοσοφίας  της που διαμορφώθηκε μέσα από καθημερινά επεισόδια στο χώρο του σχολείου. Αποτελούν ψήγματα σοφίας που λειτουργούν ως χνάρια-οδοδείκτες στο δικό μας  αγώνα στη Μέση Εκπαίδευση επισημαίνοντάς μας πως η διδασκαλία είναι αμφίδρομη σχέση.  
 Είμαι σίγουρος πως οι φιλόλογοι ειδικά θα το λατρέψουν αυτό το βιβλίο των εκδόσεων "Κίχλη".
 Πριν χτυπήσει το κουδούνι
Συνάντηση στον δρόμο, στο λεωφορείο, στο σινεμά, σε κάποιο θέατρο μόλις έχει τε­λειώσει, σε καλοκαιρινές συναυλίες· οπουδήποτε μπορεί να συμβεί. Κοίταγμα ακίνητο στα μάτια, μειδίαμα, δισταγμός (συνέπεια ίσως ελαφράς αμ­φιβολίας), σταμάτημα ή πλησίασμα.
— Κυρία, με θυμάστε;
Ανιχνευτική ματιά, από την πλευρά μου αυτή τη φορά, κατέβασμα του βλέμματος στο στόμα, αυτόματη αναδρομή στη μνήμη, στον τόπο, στον χρόνο. Είσαι ο... η... Συνήθως θυμάμαι το μικρό όνομα, άλλοτε το επώνυμο (αυτό πιο πολύ στ' αγόρια), συχνά και τα δύο, καμιά φορά τίποτε. Θυμάμαι με την πρώτη, από τα μάτια ή το χαμό­γελο. Κάποτε με βοηθά μια επιπλέον πληροφορία ή μια λεπτομέρεια. Και το κουβάρι ξετυλίγεται.
Τα βλέπω να στέκονται συνεσταλμένα, με το χαμόγελο της αμηχανίας έτοιμο να σκάσει· περι­μένουν να τελειώσω το βιβλίο της ύλης και να α­δειάσει ή αίθουσα από το πολύβουο μελίσσι πού σκοτώνεται να βγει στην αυλή. Κάποιοι από τους άλλους γυρίζουν το κεφάλι και τους κοιτάνε κα­χύποπτα· πάλι γλείψιμο, σκέφτονται. Μαντεύω από την πρώτη στιγμή την αιτία της αναμονής: πρόβλημα· οικογενειακό, προσωπικό (σχέσεων ή, σπανιότερα, υπαρξιακό). Ακούω, έχω μάθει ν' α­κούω, ασκούμαι μια ζωή να το πετύχω. Τα παιδιά αυτά, τα παιδιά μου, μου έμαθαν πιο πολλά απ' όσα προσπάθησα να τα διδάξω.
Τα χρόνια πέρασαν, οι παλιοί μαθητές έγιναν δάσκαλοι, γιατροί, υδραυλικοί, ηθοποιοί, διακο­σμητές και φίλοι, και αποφάσισα μια μέρα—μπο­ρεί και νύχτα (ή νύχτα μου ήταν πάντα πιο προ­σφιλής και γόνιμη)—, έτσι σαν παιχνίδι, να κατα­γράψω πρόσωπα και στιγμές μαθητών, να περι­γράψω, αν γίνεται, ψυχές εφηβικές. Δεν θα ήθελα να διαβαστούν σαν "μαργαριτάρια" ούτε σαν ανέκ­δοτα ούτε σαν αναμνήσεις ενός συνταξιούχου της έδρας και του θρανίου. Είναι χνάρια πάνω στα οποία περπάτησε ένας άνθρωπος και διαμόρφωσε τον μικρόκοσμο της προσωπικής του βιοφιλοσοφίας. Είναι μνήμη παιδαγωγική ή, ίσως, και μνήμη παιδαγωγός. Οι τίτλοι των κειμένων (που θα μπορούσαν να έχουν και τη θέση επιμυθίου) καθώς και τα καταληκτικά «Αποστάγματα» σηματοδο­τούν εν μέρει αυτήν την πορεία. Τα γεγονότα είναι όλα πραγματικά, τα ονόματα και τους τόπους έχω λίγο παραλλάξει. Η απόφαση να κοινοποιήσω ((της ζωής μου τα ανακοινώσιμα», που έλεγε ο Κίτσος Μακρής, υποστηρίχθηκε σθεναρώς από έναν στίχο του Τάσου Λειβαδίτη που ξαναδιάβασα πρόσφατα: « Ακόμα κι η ζωή μου αποκτά σημασία, όταν τη διηγούμαι σε κάποιον».