Πρωτομαγιά εν έτει ....

Ο Μάιος μας έφτασε εμπρός βήμα ταχύ να τον προϋπαντήσουμε παιδιά στην εξοχή! Μαθητούδια του Δημοτικού απομνημονεύαμε τους παραπάνω στίχους καθώς και το παρακάτω ποίημα του Σολωμού, αλλά αυτό που η ποίηση εξέφραζε, εμείς το βιώναμε και του δίναμε να καταλάβει.Μεγαλώνοντας,  το κρητικό περιβάλλον μας ενέπνεε και εκτός από τα μαγιάτικα στεφάνια που πλέκαμε, εκφράζαμε, επικαιρικά πάντοτε, με μαντινιάδες τα μύχιά μας αισθήματα και περιχαρακώναμε τον έρωτά μας:

Πρωτομαγιά και στην καρδιά

περίφραξη έχω κάνει 

μην κλέψουνε τη βιόλα μου

και κάνουνε στεφάνι.

Γράφω παρακάτω όσες μαντινιάδες σχετικές θυμούμαι .Η ποίηση είναι η καλύτερη προετοιμασία για την εαρινή μας εξόρμηση στη φύση.Στον Υμηττό αδελφές μου, στον Υμηττό!

Διονύσιος Σολωμός Πρωτομαγιά

Τοῦ Μαϊοῦ ροδοφαίνεται ἡ μέρα
ποὺ ὡραιότερη φύση ξυπνάει
καὶ τὴν κάνουν λαμπρὰ καὶ γελάει
πρασινάδες, ἀχτίδες, νερά.
Ἄνθη κι ἄνθη βαστοῦνε στὸ χέρι
παιδιὰ κι ἄντρες, γυναῖκες καὶ γέροι
ἀσπροεντύματα, γέλια καὶ κρότοι,
ὅλοι οἱ δρόμοι γιομάτοι χαρά.
Ναί, χαρεῖτε τοῦ χρόνου τὴ νιότη,
ἄνδρες, γέροι, γυναῖκες παιδιά.

 Μαντινιάδες

Ζώ με την φαντασία μου

Πρωτομαγιά μαζί σου

 κι ας μην μπορούν τα χέρια μου

να αγγίξουν το κορμί σου

  

Δε θέλω την πρωτομαγιά 

λουλούδια και στεφάνι

Το πρόσωπό σου γελαστό

αυτό μονο μου φτάνει

 Σήμερο την Πρωτομαγιά
η φύση όλη γιορτάζει
κι εύχομαι όλη σου η ζωή
με άνοιξη να μοιάζει.

Θωρρώ λουλούδια και δεντρά
Πάλι να μπουμπουκιούνε
Τον ερχομό τους στη ζωή
Κι Άνοιξη διαλαλούνε!

Όπου περνάς μοσχοβολάς
Σαν Άνοιξης λουλούδι.
Γι'αυτό κι εγώ σ'αγάπησα
Και σ'έκανα τραγούδι!