Λυπήθηκαν μεγάλως στον αποχωρισμό των.
Δεν τόθελαν αυτοί· ήταν η περιστάσεις.
Βιοτικές ανάγκες εκάμνανε τον ένα
να φύγει μακρυά — Νέα Υόρκη ή Καναδά.
Η αγάπη των βεβαίως δεν ήταν ίδια ως πριν·
είχεν ελαττωθεί η έλξις βαθμηδόν,
είχεν ελαττωθεί η έλξις της πολύ.
Όμως να χωρισθούν, δεν τόθελαν αυτοί.
Ήταν η περιστάσεις.— Ή μήπως καλλιτέχνις
εφάνηκεν η Τύχη χωρίζοντάς τους τώρα
πριν σβύσει το αίσθημά των, πριν τους αλλάξει ο Χρόνος·
ο ένας για τον άλλον θα είναι ως να μένει πάντα
των είκοσι τεσσάρων ετών τ’ ωραίο παιδί.
Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984
ΣΥΜΦΙΛΙΩΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΒΟΛΕΜΕΝΟΙ ΜΕ ΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΠΑΙΡΝΕΙ Η ΜΟΙΡΑ ΟΤΑΝ ΜΑΣ ΒΛΕΠΕΙ ΝΑ ΑΡΓΟΠΟΡΟΥΜΕ,ΑΣ ΕΥΧΗΘΟΥΜΕ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΗΡΘΕ ΝΑ ΦΕΡΕΙ ΜΑΖΙ ΤΟΥ Ο,ΤΙ ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΑΜΕ! ΜΑ ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ :ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΛΑ ΓΙΑΝΝΗ ΜΟΥ,ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ ΜΑΣ! ΧΑΡΟΥΜΕΝΟ ΚΑΙ ΦΩΤΕΙΝΟ ΤΟ 2010! Π.
ΑπάντησηΔιαγραφή