Χρόνια πολλά στους βιβλιόφιλους με Everett "Η θεραπεία του νερού"

  23 Απριλίου σήμερα και γιορτάζουμε την Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου. Η μέρα που οι άντρες στη Βαρκελώνη χαρίζουν στην αγαπημένη τους ένα τριαντάφυλλο και εκείνη τους προσφέρει ένα βιβλίο. Ο έρωτας που θα μείνει παντοτινός. Η αγάπη που στην περίπτωση των βιβλίων  είναι το τσεκούρι που σπάζει την παγωμένη θάλασσα μέσα μας. 

Δείχνοντας την αγάπη που τρέφουμε για τα βιβλία παραθέτω εδώ απόσπασμα από την πρώτη σελίδα του βιβλίου που διαβάζω: Είναι το τελευταίο του αγαπημένου συγγραφέα Percival Everett "Η θεραπεία του νερού", μετάφραση: Δ. Αθηνάκης, εκδόσεις ΠΟΛΙΣ. 

Διαβάστε το αργά, απολαύστε την κάθε φράση.

" ..Αυτές οι σελίδες είναι η ομολογία μου. Είμαι ένοχος όχι για τις πράξεις μου, τις οποίες ομολογώ αυθορμήτως, αλλά για τη συναίνεση, την παραδοχή μου, πως εκτέλεσα αυτές τις πράξεις όχι μόνο σκόπιμα και προμελετημένα, αλλά με ζή­λο και παράφορα και πρόθεση, πάνω απ' όλα με πρόθεση, πράγμα που διατυπώνω ξεκάθαρα, χωρίς δικαιολογίες ή επιφυλάξεις, κι έτσι, δεν με θεωρώ παρά σύμβολο, ένα κα­θαρό σύμβολο και, όπως κάθε σύμβολο, είμαι αδιάφορος απέναντι στη φύση του πράγματος το οποίο ορίζω ή, ελλεί­ψει καταλληλότερης λέξης, δηλώνω, καθώς ξύνω το ξεραμέ­νο αίμα κάτω απ' τα νύχια μου, με τη φωνή μου τραχιά και βραχνή απ' την αχρηστία, αφού, ανεξάρτητα απ' το πόσο συγκροτημένη είναι η ομολογία μου, χρειάζονται κάποιες λέξεις για να την αρθρώσω, η αλήθεια πάντοτε χρειάζεται λιγότερες λέξεις, και σε γενικές γραμμές μικρότερες λέξεις, απ' ό,τι τα ψέματα και οι μισές αλήθειες, που ποτέ δεν ονο­μάζονται μισά ψέματα, κι αυτό είναι εποικοδομητικό, με τον τρόπο που τόσα πράγματα είναι εποικοδομητικά, και όλα επιστρέφουν σ' αυτή την αδιαφορία απέναντι στο ρη­τώς εκπεφρασμένο, στον τρόπο που τα ουσιαστικά και τα ονόματα συμπεριφέρονται ανάρμοστα και καθιστούν το νόημα ασαφές, στον τρόπο που η γλώσσα αντιστέκεται στο σφίξιμο της βίδας και στην αποτύπωση του σχήματος και στον τρόπο που η γωνία της πρόσπτωσης συμπληρώνει τη γωνία της ανάκλασης: η γλώσσα, σ' όλο της το χάος, λαχταρά μιαν αξιοπρεπή οπτικοποιημένη μεταφορά, προκειμέ­νου να τη συνδέσει με τον κόσμο έναντι του οποίου είναι τόσο αδιάφορη. Η ειλικρινής απάντηση στην ερώτηση σου είναι συντομότερη από το ψέμα. Το 'κανες; Το 'κανα."

Χρόνια πολλά καλές αναγνώσεις και θυμηθείτε: Τα πάντα στον κόσμο υπάρχουν για να καταλήξουν ως βιβλίο.

Οι δυο τελευταίες φωτογραφίες είναι από φωλιά που κάνανε τα περιστέρια σε ένα παράθυρο στο σχολείο μου. Εδώ φωλιάζει η γνώση.