Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2009

ΛΑΤΙΝΙΚΑ Β΄ ΛΥΚΕΙΟΥ ΕΝΟΤΗΤΑ 9η


 ΚΕΙΜΕΝΟ
Tarquinius Superbus, septimus atque ultimus regum, hoc moco imperium perdit. Filius eius Sextus Tarquinius pudicitiam Lucretiae, uxoris Collatini, laedit. Maritus et pater et Iunius Brutus eam maestam inveniunt. Illis femina cum lacrimis iniuriam aperit et cultro se ipsam interficit. Brutus ex vulnere dolore magno cultrum extrahit et delictum punire parat. Populum concitat et Tarquinio imperium adimit. Liber iam populus Romanus, duo consules, Iunium Brutum et Tarquinium Collatinum, deligere constituit

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
Ο Ταρκύνιος ο Υπερήφανος, ο έβδομος και τελευταίος από τους βασιλιάδες, χάνει την εξουσία του με τούτο τον τρόπο. Ο γιος του Σέξτος Ταρκύνιος προσβάλλει την τιμή της Λουκρητίας, της γυναίκας του Κολλατίνου. Ο άντρας της και ο πατέρας της και ο Ιούνιος Βρούτος τη βρίσκουν περίλυπη. Η γυναίκα τους αποκαλύπτει με δάκρυα την προ­σβολή και σκοτώνεται με ένα μαχαίρι. Ο Βρούτος βγάζει το μαχαίρι από την πληγή με μεγάλο πόνο κι ετοιμάζεται να τιμωρήσει την εγκληματική πράξη. Ξεσηκώνει το λαό κι αφαιρεί την εξουσία από τον Ταρκύνιο. Λεύτερος πια ο ρωμαϊκός λαός αποφασίζει να εκλέξει δύο υπάτους, τον Ιούνιο Βρούτο και τον Ταρκύνιο Κολλατίνο.
                                                                                                                          
Ταξινόμηση των λέξεων του κειμένου
Ουσιαστικά
Α' Κλίση
pudicitia -ae [θηλ., ο πληθ. δε χρησιμοποιείται (αφηρημένη έννοια)]
Lucretia -ae (θηλ., χωρίς πληθ.)
femina -ae (θηλ.)
 lacrima -ae (θηλ.)
 iniuria -ae (θηλ.)

Β' Κλίση
Tarquinius -ii (-i) (αρσ., χωρίς πληθ.)
Superbus -i (αρσ., χωρίς πληθ.)     
modus -i (αρσ.)
Sextus -i (αρσ, χωρίς πληθ.)           
Collatinus -i (αρσ., χωρίς πληθ.)
filius -ii (-i) (αρσ.)
Iunius -ii (-i) (αρσ., χωρίς πληθ.)    
maritus -i (αρσ.)        
delictum -i (ουδ.)      
Brutus -i (αρσ., χωρίς πληθ.)
culter, cultri (αρσ.)     
imperium -ii (-i) (ουδ.)          
populus -i (αρσ.)

Γ' Κλίση
rex, regis (αρσ.)
uxor, uxoris (θηλ.)
pater, patris (αρσ., γεν. πληθ. patrum)
vuinus, vulneris (ουδ.)
dolor, doloris (αρσ.)
consul, consulis (αρσ.)

Επίθετα
Β' Κλίση

Septimus -a -um (τακτικό αριθμητικό)
(ultra), ulterior -ior -ius, ultimus -a -um
maestus -a -um,  
magnus -a -um,  
liber, libera, liberum,  
Romanus -a -um
duo, duae, duo (απόλυτο αριθμητικό)

Αντωνυμίες
hic, haec, hoc (δεικτική)      
is, ea, id (οριστική)
ille, ilia, illud (δεικτική)
se (προσωπική)         
ipse, ipsa, ipsum (οριστική)

Ρήματα
1η Συζυγία

paro, paravi, paratum, parare
concito, concitavi, concitatum, concitare

3η Συζυγία
perdo, perdidi, perditum, perdere
laedo, laesi, laesum, laedere
interficio, interfeci, interfectum, interficere
extraho, extraxi, extractum, extrahere
adimo, ademi, ademptum, adimere
deligo, delegi, delectum, deligere
constituo, constitui, constitutum, constituere

4η Συζυγία
invenio, inveni, inventum, invenire
aperio, aperui, apertum, aperire
punio, punivi, punitum, punire
Επιρρήματα
iam (χρονικό)

Σύνδεσμοι
atque (συμπλεκτικός)       et (συμπλεκτικός)

Προθέσεις
cum (+ αφαιρ.)
ex(+ αφαιρ.)


Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2009

ΝΕΑ ΣΕΛΗΝΗ ΚΑΙ ΒΡΙΚΟΛΑΚΕΣ



 
Έχουμε διαβάσει Όμηρο και Αισχύλο και έχουμε μοιρολογήσει μαζί με τη τραγική μάνα τους εννιά της γιούς στο δημοτικό τραγούδι του νεκρού αδερφού. Πάμε με περιέργεια ομολογουμένως να παρακολουθήσουμε την ταινία «Νέα Σελήνη» όπου αποτυπώνεται κινηματογραφικά το δεύτερο βιβλίο της Stephenie Meyers μιας συγγραφέα που έχει αναστατώσει εκατομμύρια κοριτσόπουλα. Η ηρωίδα(!) Bella Swan (Kristen Stewart) γιορτάζει τα γενέθλια της με τον αγαπημένο της βρικόλακα Edward (Robert Pattinson), ο οποίος θα πρέπει να την αφήσει για να μην την εξοντώσουν άλλοι βρικόλακες, για να τον εκδικηθούν. Στην προσπάθεια της να ξεπεράσει τη θλίψη, η Bella γίνεται φίλη με τον Jacob Black (Taylor Lautner) που είναι λυκάνθρωπος. Οι λυκάνθρωποι, ως γνωστόν, είναι εχθροί των βρικολάκων και εμείς βλέπουμε μια ταινία για βρικόλακες που δεν δείχνει βρικόλακες "επί τω έργω", ούτε καν ένα κυνόδοντα για να θυμηθούμε προηγούμενη ταινία.. Οι δυο - τρεις ερωτικές σκηνές , φυσικά χωρίς γυμνό , περιλαμβάνουν εφηβικά φιλιά, σύντομα και ανώδυνα όπου φιλιέται η Bella με τον βρικόλακα και το λυκάνθρωπο και οι τρομακτικές μια φιλική μονομαχία ανάμεσα σε δυο λυκανθρώπους. Τα κακά βαμπίρ διψούν για αίμα και τα καλά βαμπίρ και οι λύκοι τρέχουν για να την σώσουν. Κι όλα αυτά στο μελαγχολικό, βροχερό, μονίμως φθινοπωρινό Φορκς, ένα χωριό στη μέση του πουθενά, δίπλα στο δάσος αλλά και σε μια βραχώδη παραλία.
Η αποθέωση της υπερβολής, με την Bella να ουρλιάζει σαν δαιμονισμένη για τον χαμένο της έρωτα και τον Edward να λυγίζει κάτω από το βάρος του καθήκοντος. Παράλληλα ενώ η ταινία αναπτύσσει ένα ειδύλλιο ανάμεσα στην πεντάμορφη και τον λύκο Jacob, το αφήνει στο έλεος των βαμπίρ, κάθε φορά που εκείνη θυμάται πως άλλον ταλαιπωρεί και άλλον αγαπά. Ερωτικά διλήμματα, φλυαρίες, ανούσιοι και αφελείς μελοδραματισμοί, μελαγχολία.
Τι μου έκανε εντύπωση; Οι πιτσιρίκες, δίπλα μου, που αναστέναζαν, χασκογελούσαν, φώναζαν, σφύριζαν και είχαν μπει στο δίλημμα: να προτιμήσουν το χλωμό παλικάρι βρικόλακα που με αυταπάρνηση αποφεύγει να δαγκώσει το κορμί της κοπέλας και να της στερήσει την αγνή, γήινη ψυχή που τόσο σέβεται και αγαπά, ή τον πορτοκαλί, αχνιστό, φουσκωτό λυκάνθρωπο, το νέο αγόρι με τους αυθάδεις δικέφαλους σαν από εξώφυλλο περιοδικού fitness που της αντιπροτείνει κάτι πιο ζωώδες και απτά προστατευτικό. Συνεχείς αναστεναγμοί, όποτε εμφανίζονταν οι κοιλιακοί του λυκανθρώπου (Taylor Lautner), έκδηλη ικανοποίηση αφού η αγάπη, παρά τα πρόσκαιρα εμπόδια, βγαίνει νικητής, Το αίτημά της Bella να μπει στον κόσμο των βρικολάκων μένει αναπάντητο. Αν θέλετε να το μάθετε υπομονή. Θα υπάρξει και τρίτο μέρος! Η κόρη μου, που έχει διαβάσει και τα τέσσερα βιβλία, λέει πως η απάντηση βρίσκεται στο τέταρτο.

Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2009

ΒΙΤΣΕΝΤΖΟΥ ΚΟΡΝΑΡΟΥ ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ (απόσπασμα )


Στη φυλακή με την Αρετούσα η Νένα εκπροσωπώντας τη φρόνηση και τη λογική   συμβουλεύει την κόρη (Νεοελληνική Λογοτεχνία Α΄Λυκείου απόσπασμα «[Ήρθεν η ώρα κι ο καιρός]», ) να ξεχάσει τον Ερωτόκριτο, και να ακούσει του κυρού της . Η νένα   προωθεί τη δράση, σε μια αντίθεση ανάμεσα στην πλήρη ελευθερία που παρέχει η φύση σε όλα τα πλάσματα της, και στον αγώνα για κυριαρχία που γίνεται ανάμεσα στους ανθρώπους, σε μια εποχή όπου οι άνθρωποι γεννούν παιδιά για να τους «θεληματεύουν». Η ομορφιά της φύσης, και μάλιστα η ποιητική έκφραση της, κυριαρχεί στην πρώτη ενότητα, τονίζοντας την αντίθεση της ελευθερίας στη φύση με την ανελεύθερη κατά­σταση του ανθρώπου. Η φύση βρίσκεται στην καλύτερη της ώρα και όλα τα στοιχεία της συμμετέχουν σε αυτό το πανηγύρι. Η φυλακισμένη Αρετή   «πολιορκείται» στενά από τη νένα της να δεχτεί το προξενιό και να παντρευτεί το σωτήρα της Χώρας.
    Αυτά τα είδαμε στην τάξη με τους μαθητές. Αφού υποθέσαμε την απάντηση της Αρετούσας στη Νένα ας αποκαλύψουμε τους στίχους του ποιητή:

ΠOIHTHΣ
N' ακούσει τούτα η Aρετή, εδάρθηκεν ομπρός τση,
        κ' εξανακαινουργιώθηκεν ο πόνος ο παλιός τση.

APETOYΣA
Λέγει τση· "Aκόμη δεν μπορείς, Nένα, να τα σωπάσεις,
        μα ξαναλές τα, κι ως θωρώ, βούλεσαι να με χάσεις.       
Nα σμίξουν όλα τα στοιχειά, να συμβουλέψου' ομάδι,
        να κάμουν ένα[ν], που κιανείς να μην του βρει ψεγάδι,
και να 'ναι Pήγας μοναχός, τον Kόσμο ν' αφεντεύγει,
        γυναίκα του να με ζητά, Tαίρι να με γυρεύγει,
και να μηνύσει ο Kύρης μου την Προξενιάν ετούτη,       
        και να μου δίδει κι από 'δά τσι χώρες και τα πλούτη,
καλλιά 'χω του Pωτόκριτου λιγάκι ολπίδα μόνο,
        παρά στον Kόσμο Pήγισσα, κι άλλο να καμαρώνω.
 Πρικαίνεις, κι αναγκάζεις με άτιες κ' εσύ, Φροσύνη,
        και δε με σώνει ο λογισμός κ' η παίδα, οπού με κρίνει.         

"Σήμερο θέλομεν το δει, σαν καλοξημερώσει,
        ίντα μαντάτο και φωνήν ο Ξένος θα μου δώσει.
Kι αν είν' κ' εχάθη ο Pώκριτος, δεις θες το θέ' να κάμω,
        ένα μαχαίρι στην καρδιά βάνω Γαμπρό στο Γάμο.
Kαι τα πουλάκια, οπού 'ρθασι συντροφιασμένα ομάδι,        
        σημάδι-ν είν' πως γλήγορα παντρεύγομαι στον Άδη.
Λογιάζω, κι ο Pωτόκριτος επόθανε στα ξένα,
        κ' ήρθε η ψυχή του να με βρει, να σμίξει μετά μένα.
K' εκείνον, οπού ετάξαμε στο παραθύρι ομάδι,
        θυμάται το, και θέλει το, μ' όλον οπού 'ν' στον Άδη.        
Γλήγορα σμίγομε κ' οι δυό, κ' ετούτον εδηλούσαν
        τα δυό πουλάκια που 'ρθασι, κ' εγλυκοκιλαδούσαν.
'Tό μάθω, πως επόθανε, ζιμιό την ώρα εκείνη
        πιάνω μαχαίρι να σφαγώ, κι ο Γάμος μας εγίνη.
Tούτον οπού 'ρθαν τα πουλιά τη νύκταν εις εμένα,        
        ο Γάμος έχει να γενεί σε σπήλια αραχνιασμένα.

"K' εσύ άλλα των αλλών μου λες, Γαμπρούς μού αναθιβάνεις,
        και στά θωρώ, τα πράματα ξανάστροφα τα πιάνεις.
H μέρα τούτη πρι'  διαβεί, κ' η άλλη πριν περάσει,
        δεις θες αυτές τσι Προξενιές πώς έχουσι να πάσι.        
Δεις θέλεις ίντα ελόγιασα, κ' ίντά 'βαλα στο νου μου,
        κι ο Γάμος μου πώς γίνεται μακρά από του Kυρού μου.
Στον Άδη στεφανώνομαι, μάρτυρας να 'ναι ο Xάρος,
        σκουλήκια να 'ναι τα προυκιά, κι ο τάφος μου νοδάρος·
οι αράχνες τα στολίδια μου, κ' η μαύρη γης Παλάτι,       
        κ' οι βρομεσμένοι κορνιαχτοί το νυφικό κρεβάτι.
Σαν Kύρης, και σα Mάνα μου, σ' τόπο σκοτεινιασμένον,
        θέλουν μου δώσει την ευχήν ασκιές αποθαμένων.
 K' η ψη μου να'ν' χαιράμενη, πασίχαρη στον ’δη,
        'τό σμίξει του Pωτόκριτου, και να 'ναι πάντα ομάδι."         

                ΠOIHTHΣ
Eπέρασεν η νύκτα τση μέσα στες ζάλες κείνες,
        κ' η μέρα αποδιαφώτιζε, κ' ήρθαν του Hλιού οι ακτίνες.
Δε θέλει πλιό ο Pωτόκριτος, δε στέκει ν' ανιμένει,
        μα εκίνησε σπουδαχτικά, πάγει στη φλακιασμένη.


…………

Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2009

ΛΑΤΙΝΙΚΑ Β΄ ΛΥΚΕΙΟΥ ΕΝΟΤΗΤΑ 8η

ΚΕΙΜΕΝΟ

Gaius Plinius Cornelio Tacito suo salutem. Ridebis. Egro tres apros feroces cepi. "Ipse?" interrogabis. Ipse. Ad retia sedebam; erat in proximo non venabulum sed stilus et pugillares; cogitabam aliquid enotabamque; etsi retia vacua, plenas tamen ceras habebam. Silvae et solitudo sunt magna incitamenta cogitationis. Cum in venationibus eris, licebit tibi quoque pugillares adportare; videbis non Dianam in montibus sed Minervam errare. Vale!

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
Ο Γάιος Πλίνιος στέλνει τις ευχές του στο φίλο του Κορνήλιο Τάκιτο. Θα γελάσεις. Έπιασα τρία φοβερά αγριογούρουνα. «Ο ίδιος;» θα ρωτήσεις. Εγώ ο ίδιος. Καθόμουνα δίπλα στα δίχτυα• πλάι μου δεν είχα τη λόγχη, αλλά τη γραφίδα και τις πλάκες σκεφτόμουνα κάτι και κρατούσα σημειώσεις• παρόλο που είχα τα δίχτυα άδεια, είχα όμως τις πλάκες μου γεμάτες. Τα δάση κι η ερημιά (μοναξιά) είναι δυνατά ερεθίσματα της σκέψης . Όταν πας στο κυνήγι, θα μπορέσεις κι εσύ να φέρεις εκεί τις πλάκες: (τότε) δε θα δεις την Άρτεμη να περιπλανιέται στα βουνά αλλά την Αθηνά. Γεια σου!

Ταξινόμηση των λέξεων του κειμένου
Ουσιαστικά
Α' Κλίση
cera -ae (θηλ.) (= κερί), cerae -arum (= πλάκες αλειμμένες με κερί)
silva -ae (θηλ.)
Diana -ae (θηλ., χωρίς πληθ.)
Minerva -ae (θηλ., χωρίς πληθ.)

Β' Κλίση
incitamentum -i (ουδ.)
Cornelius -ii (-i) (αρσ., χωρίς πληθ.)
aper, apri (αρσ.)
stilus -i (αρσ.)
Gaius -ii(-i) (αρσ, χωρίς πληθ.)
Plinius -ii (-i) (αρσ., χωρίς πληθ.)
Tacitus -i (αρσ., χωρίς πληθ.)
venabulum -i (ουδ.)

Γ' Κλίση
salus -utis [θηλ. ο πληθ. δε χρησιμοποιείται (αφηρημένη έννοια)
pugillares -ium (αρσ., pluralia tantum)
rete -is (ουδ.)
cogitatio -onis (θηλ.)
solitudo -inis (θηλ.)
mons -ntis (αρσ.)
venatio -onis (θηλ.)

Επίθετα 
Β' Κλίση
proximus -a -um
vacuus -a -um,
plenus -a -um,
magnus -a -um,

Γ΄ Κλίση
tres, tres, tria (απόλυτο αριθμητικό)
ferox (ferocis)


Αντωνυμίες
suus, sua, suum (κτητική)
ipse, ipsa, ipsum (οριστική)
tu (προσωπική)
ego (προσωπική)
aliquis, (aliqua/aliquae), aliquid (αόριστη ουσιαστική)

Ρήματα
1η Συζυγία
interrogo, interrogavi, interrogatum, interrogare
cogito, cogitavi, cogitatum, cogitare
enoto, enotavi, enotatum, enotare
adporto, adportavi, adportatum, adportare
erro, erravi, erratum, errare

2η Συζυγία
rideo, risi, risum, ridere
video, vidi, visum, videre
sedeo, sedi, sessum, sedere
valeo, valui, -, valere
habeo, habui, habitum, habere
licet, licuit και licitum est, -, licere (απρόσ.)

3η Συζυγία
capio, cepi, captum, capere

Επιρρήματα
quoque

Σύνδεσμοι
sed (αντιθετικός)
et (συμπλεκτικός)
etsi (εναντιωματικός)
tamen (αντιθετικός)
cum (χρονικός)
quoque (συμπλεκτικός)

Προθέσεις
ad (+ αιτιατ.)
in (+αφαιρ.)

Σάββατο 21 Νοεμβρίου 2009

Ο ΠΛΑΤΩΝΙΚΟΣ ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΣΠΗΛΑΙΟΥ





  Ο Πλατωνικός Μύθος του Σπηλαίου— Ιδεαλισμός
Η Εμπειρική Πραγματικότητα ως Είδωλο της Πραγματικότητας των Ιδεών

   0 Πλάτων (περ. 427-347 π.Χ.) δεν θεωρούσε τον κόσμο μας τον καλύτερο δυνατό, κάθε άλλο: Είναι ένα είδος φυλακής, γράφει, μέσα στην οποία είμαστε κλεισμένοι, δεμένοι και βυθισμένοι στο σκοτάδι. Αλλά έξω από αυτή τη φυλακή   απλώνεται ένας φωτεινός και ελπιδοφόρος κόσμος αληθειών, τις οποίες ονόμασε   ιδέες ή ιδεατά -εξ ου και ο χαρακτηρισμός του δόγματος ως "ιδεαλισμού".
   0 Πλάτων αναπτύσσει την ιδεαλιστικές του απόψεις κατά τρόπον ιδιαιτέρως α­ξιομνημόνευτο στην Πολιτεία, όπου εκπρόσωπος του, όπως συνήθως, είναι ο μέντο­ρας του Σωκράτης. (Σε ποιο βαθμό ο Σωκράτης πρέσβευε όντως τις απόψεις που του αποδίδει ο Πλάτων είναι άγνωστο). Ο Σωκράτης συγκρίνει τον καθημερινό κόσμο με "υπόγειο καταφύγιο" ή σπήλαιο, όπου είμαστε αλυσοδεμένοι επί τόπου. Μπροστά μας υψώνεται ένας τοίχος και πίσω μας υπάρχει μια φωτιά· ανίκανοι να στρέψουμε το κεφάλι μας, βλέπουμε μόνο τις σκιές που προβάλλει η φωτιά επάνω στον τοίχο. Οπότε μοιραίως εκλαμβάνουμε τις σκιές αυτές ως "πραγματικότητα".        
     Εάν όμως μπορούσαμε να ελευθερωθούμε από τα δεσμά μας, ή, έστω να στρέψουμε το βλέμμα μας προς το στόμιο της σπηλιάς, θα συνειδητοποιούσαμε τελικά το σφάλμα μας. Κατ' αρχάς, το ξαφνικό φως θα ήταν επώδυνο και αποπροσανατολιστικό. Αλλά, σύντομα, θα προσαρμοζόμασταν και θ' αρχίζαμε να αντιλαμβανόμαστε τα πραγματικά πρόσωπα και αντικείμενα, που κάποτε γνωρίζαμε μόνο ως σκιές. Κι όμως· ακόμη και τότε, θα προσκολλούμεθα από συ­νήθεια στις σκιές, συνεχίζοντας να θεωρούμε μόνο αυτές πραγματικές και τις πηγές τους απλές παραισθήσεις. Εάν, όμως, μας τραβούσαν έξω από τη σπηλιά και προς το φως, τότε αργά ή γρήγορα θα αντιλαμβανόμασταν την ορθή ει­κόνα των πραγμάτων και θα οικτίραμε την προηγούμενη άγνοια μας.
      Ο παραλληλισμός του Πλάτωνος ισοδυναμεί με ριζική αμφισβήτηση του τρό­που λειτουργίας της ανθρώπινης σκέψης. Έχουμε συνηθίσει, λέγει, να θεωρούμε τα απτά αντικείμενα που μας περιβάλλουν ως πραγματικά ενώ δεν είναι. Ή μάλλον ενώ αυτά είναι απλώς "έκτυπα" και "είδωλα" -δηλαδή κακέκτυπα και λιγότερο πραγματικά ομοιώματα των αμετάβλητων και αιώνιων "ιδεών". Αυτές οι ιδέες, όπως τις ορίζει ο Πλάτων, είναι οι μόνιμες για μας πραγματικότητες, α­πό τις οποίες κατασκευάζονται (με κάποιον τρόπο) ατελή και φθαρτά απτά αντίγραφα. Για παράδειγμα, κάθε καρέκλα, στον οικείο για μας κόσμο των αντι­κειμένων, είναι απλώς απομίμηση ή "σκιά" της ιδεατής καρέκλας. Κάθε γρα­φείο είναι αντίγραφο του ιδεατού γραφείου, το οποίο ποτέ δεν αλλάζει, υπάρχει στην αιωνιότητα και πάνω στο οποίο δεν μπορούμε ποτέ να χύσουμε καφέ.
     Αυτές οι ιδεατές καρέκλες και αυτά τα ιδεατά γραφεία δεν αποτελούν για τον Πλάτωνα σχήμα λόγου, αλλά αντικείμενα περισσότερο "πραγματικά" από τις εγκόσμιες απομιμήσεις τους, αφού είναι και τελειότερα και καθολικά. Επειδή όμως οι ατελείς αισθήσεις μας είναι "εκ παίδων" παγιδευμένες στον κόσμο των ειδώλων, είμαστε τυφλοί ως προς τον κόσμο των ιδεών. Το πνεύμα μας είναι δέσμιο των απομιμήσεων, τις οποίες έτσι εκλαμβάνουμε ως πραγμα­τικότητα. Είμαστε φυλακισμένοι σε ένα σπήλαιο ειδώλων.
Εν τούτοις, δεν έχουν χαθεί τα πάντα, γιατί, μολονότι ο άνθρωπος είναι αλυσοδε-μένος, η φιλοσοφία μπορεί να τον ελευθερώσει. Αρκεί μόνο να της το επιτρέψουμε και αυτή θα αναλάβει να μας τραβήξει έξω από την σπηλιά του ζόφου και της άγνοιας προς το φως της αληθινής ύπαρξης. Προς στιγμήν μπορεί να αποδοκιμάσουμε εκείνο που τότε θα δούμε, όντας προσκολλημένοι στην "πραγματικότητα" των αισθητών πραγμάτων και αρνούμενοι την αλήθεια των φιλοσοφικών ιδεατών. Αλλά, αργά ή γρήγορα, θα αρχίσουμε να βλέπουμε καθαρά και μάλιστα να προσεγγίζουμε την υπέρτατη ιδέα των ιδεών, η οποία είναι η ιδέα του αγαθού (αρετές). Φυσικά, ο Πλάτων, ως φιλόσοφος, ορίζει το αγαθό ως γνώση.»
   Μάικλ Μάκροουν, Εύρηκα! Συνοπτική ιστορία της ανθρώπινες γνώσης (απόδοση Ε. Ξυδιά), Αθήνα (εκδ. Κ. Καπόπουλος) 1998, σσ. 146-8.


Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2009

Αναστήθηκε η Εθνική ποδοσφαίρου

Το γήπεδο στους τελευταίους αγώνες της Εθνικής άδειο.Οι απογοητευμένοι Έλληνες απομυθοποίησαν τον Hercules Ρεχάγκελ και τους άλλους θεούς. Το γκολ του Σαλπιγγίδη νομίζω θα τους ξαναστήσει στο βάθρο τους.

Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2009

Μανώλης Αναγνωστάκης Φοβάμαι



Φοβάμαι
τους ανθρώπους που εφτά χρόνια
έκαναν πως δεν είχαν πάρει χαμπάρι
και μια ωραία πρωία –μεσούντος κάποιου Ιουλίου–
βγήκαν στις πλατείες με σημαιάκια κραυγάζοντας
«Δώστε τη χούντα στο λαό».
Φοβάμαι τους ανθρώπους
που με καταλερωμένη τη φωλιά
πασχίζουν τώρα να βρουν λεκέδες στη δική σου.
Φοβάμαι τους ανθρώπους
που σου 'κλειναν την πόρτα
μην τυχόν και τους δώσεις κουπόνια
και τώρα τους βλέπεις στο Πολυτεχνείο
να καταθέτουν γαρίφαλα και να δακρύζουν.
Φοβάμαι τους ανθρώπους
που γέμιζαν τις ταβέρνες
και τα 'σπαζαν στα μπουζούκια
κάθε βράδυ
και τώρα τα ξανασπάζουν
όταν τους πιάνει το μεράκι της Φαραντούρη
και έχουν και «απόψεις».
Φοβάμαι τους ανθρώπους
που άλλαζαν πεζοδρόμιο όταν σε συναντούσαν
και τώρα σε λοιδορούν
γιατί, λέει, δεν βαδίζεις στον ίσιο δρόμο.
Φοβάμαι, φοβάμαι πολλούς ανθρώπους.
Φέτος φοβήθηκα ακόμα περισσότερο.

Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2009

Τρίκαλα Κορινθίας











Πίνοντας ήλιο κορινθιακό
Διαβάζοντας όλα τα μάρμαρα
Δρασκελίζοντας αμπέλια θάλασσες
Σημαδεύοντας με το καμάκι
Ένα τάμα ψάρι που γλιστρά
Βρήκα τα φύλλα που ο ψαλμός του ήλιου αποστηθίζει
Τη ζωντανή στεριά που ο πόθος χαίρεται
Ν’ ανοίγει.
Πίνω νερό κόβω καρπό
Χώνω το χέρι μου στις φυλλωσιές του ανέμου
Οι λεμονιές αρδεύουνε τη γύρη της καλοκαιριάς
Τα πράσινα πουλιά σκίζουν τα όνειρά μου
Φεύγω με μια ματιά
Ματιά πλατιά όπου ο κόσμος ξαναγίνεται
Όμορφος από την αρχή στα μέτρα της καρδιάς.
                                               Οδυσσέας Ελύτης 

Μια εξαιρετική μέρα χτες Σάββατο και μια παρέα καθηγητές από το σχολείο με φίλους και συγγενείς ναυλώσαμε ένα λεωφορείο και περιηγηθήκαμε τα Τρίκαλα Κορινθίας.
Μεταφέρω εδώ τις εντυπώσεις μου:
Η υπερρεαλιστική ματιά του Οδυσσέα Ελύτη ξεπεράστηκε πολύ γρήγορα ανηφορίζοντας τη Ζήρεια (Κυλλήνη) . Από τη μια αντικρίζαμε τις χιονισμένες κορυφές ψηλά (στα 2000 μέτρα ) περπατώντας τα ορειβατικά μονοπάτια μετά τον Άη Βλάσση και κάτω την πανέμορφη κοιλάδα της Φλαμπουρίτσας, γεμάτη με ρυάκια και νερά που αναβλύζουν κάτω από τα αιωνόβια δέντρα και χάνονται σε υπόγειες απορροές. ενταγμένα στο Δίκτυο Φύση 2000 (NATURA) ως περιοχές ιδιαίτερου ενδιαφέροντος που χρήζουν προστασία. H ονομασία του βουνού Κυλλήνη οφείλεται –λένε- στο ανάγλυφό του, που δημιουργεί πολλές κοιλότητες και λακκώματα. Λέγεται και Ζήρεια (πιθανόν από τη σλαβική λέξη ζήρι (=βελανίδι). Στη βόρεια πλευρά του βουνού βρίσκονται τα Τρίκαλα (Άνω Τρίκαλα, Μεσαία Τρίκαλα και Κάτω Τρίκαλα) που αυτή τη στιγμή αποτελούν τον πιο αναπτυγμένο σε τουριστική υποδομή οικισμό της Ζήρειας. Βρίσκονται σε υψόμετρο 900 -1100 μ. χτισμένα στη θέση του αρχαίου Μύσαιου. Όμορφος τόπος και υγιεινός έχει αρχίσει να γεμίζει από ξενοδοχεία, ξενώνες και ενοικιαζόμενα δωμάτια ικανά να φιλοξενήσουν αρκετούς εκδρομείς, αλλά και παραδοσιακές ταβέρνες και καφενεία. Μια μικρή Αράχωβα με τα καλαίσθητα αλλά και τα κακόγουστα της. Υπάρχουν τα πετρόκτιστα αρχοντικά και οι εκκλησίες του 16ου - 18ου αιώνα, όπως το αρχοντικό των Νοταράδων και ο περίφημος ναός του Αγ. Νικολάου με τις αξιόλογες τοιχογραφίες από το 10ο αιώνα, αλλά και σαλέ για νεόπλουτους που δεν εναρμονίζονται οικιστικά στο περιβάλλον.
Πριν κάνουμε τη στάση μας για φαΐ στα Άνω Τρίκαλα, στο χάνι του Χανιά, περπατήσαμε για ώρα σε ένα αρκετά καλό μονοπάτι λίγο μετά τη Μονή του Αγίου Βλασίου, από το προαύλιο της οποίας είδαμε την κοιλάδα του Σύθα ποταμού, τα αντικρινά χωριά των Τρικάλων Κορινθίας (Μάννα, Στύλια, Παναρίτι) και όλη την Κορινθία. Ο υπεύθυνος της οπισθοφυλακής των περιπατητών μάζεψε και χόρτα! Ελάχιστοι αντί της πεζοπορίας προτίμησαν το παραδοσιακό καφενείο της Αθανασίας όπου απολαύσανε καρυδόπιτες, σουφλέ σοκολάτας και κορμό σοκολάτας με κάστανα.
Διαβάσαμε το μύθο που θέλει τον Ερμή να γεννιέται σε σπηλιά σ’ αυτά τα βουνά και, κατά την πρώτη μέρα την γέννησής του, να περιπλανάται για να γνωρίσει τον κόσμο. Ανάμεσα στα πρώτα του ανδραγαθήματα συγκαταλέγονται η κατασκευή της πρώτης λύρας από το καβούκι μιας χελώνας και η αρπαγή των βοδιών που ανήκαν στον Απόλλωνα. Ο πολυμήχανος Ερμής για να εξευμενίσει τον θεό του Ηλίου του χάρισε την πρωταρχική αυτή λύρα. Ακόμα και σήμερα μία από τις κορυφές της Κυλλήνης ονομάζεται Χελυδορέα, που σημαίνει εκδορά χελώνας, σε ανάμνηση του τρόπου κατασκευής του σπουδαίου μουσικού όργανου που επινόησε ο νεογέννητος θεός. Ο θεός της Κυλλήνης , ο Ερμής, απεικονίζεται , εξάλλου, στα νομίσματα του Φενεού.
Περπατήσαμε ανάμεσα σε πλατάνια, καρυδιές, έλατα, μαυρόπευκα, μανιτάρια και ραδίκια, λεύκες, κέδρους • δίπλα σε καταρράκτες και γεφυράκια, βρύσες απαντήσαμε αγρότες που πουλούσαν χόρτα, τσάι του βουνού, καρύδια και αρωματικά βότανα.
Το απόγευμα καφεδάκι και γλυκά κουταλιού στα Μεσαία Τρίκαλα στο Τζίνι. Ο περιηγητικός χαρακτήρας – δυστυχώς- έδωσε τη θέση του στον τουριστικό, γιατί κάποιοι θέλανε να προλάβουνε τον αγώνα της Εθνικής ποδοσφαίρου.
        Κι όλα αυτά πίνοντας ήλιο κορινθιακό.
.

Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2009

Κική Δημουλά Για ποιόν


Για ποιόν

Σε ακούω
είσαι ένα τραγούδι ταξιδευτικό,
πετάς μακριά πλατιά και φτάνεις
σε κάθε εξόριστης ανάγκης την ακοή.

Ξέρω ότι και το Θεό θ' αναστατώσεις
πως θα σε τραγουδάει τα βράδυα
μόνος, αποσυρμένος
εκεί στ’ ουρανού το επιπλωμένο
με σύννεφα καθιστικό

χαμηλωμένα θα σε τραγουδάει
μην τον ακούσουν να γελά
τα λάθη που έχει κάνει και αγριέψουν
μην τον ακούσουν τά σωστά που τόσο αδίκησε
κι αρχίσουνε να προσδοκούν ανάσταση.

Όμως εγώ
δασκαλεμένη μοχθηρά
ανάποδα κατηφορικά να τραγουδώ
κα να λικνίζεται στα χείλη μου
παθιασμένη η άκρη του γκρεμού
έτοιμη να χορέψει επάνω στο κενό του
θα σ' έγραφα αλλιώς εγώ τραγούδι

να λές;
σήμερα ίσως τραγουδώ
αύριο μάλλον κλαίω

σήμερα ίσως είμαι δώ
αύριο μάλλον δε θάμαι

και κλαίω σήμερα από χτες
κλαίω από προχτές
γιατί με φόβισαν να προνοώ

και δε θα ρωτήσω
για ποιόν πεθαίνω
ούτε γιατί έτσι κι αλλιώς πεθαίνω.

Τότε που ρώτησα γιατί
χωρίς κανένανε για ποιόν
σκέτο γιατί
έτσι κι αλλιώς πεθαίνω
τά πράγματα μου το ξεκαθαρίσανε
μαχαίρι απ' την αρχή
απάντηση να πάψω να περιμένω
γιατί δεν ξέρει ούτε αυτή.
Κι αυτή ρωτά.

Και δεν ξαναρωτώ
μόνη μου απαντάω
με το ν’ αναρωτιέμαι επίμονα
τραγουδώντας με χορδές
απαυδισμένες, φάλτσες

για ποιο άραγε όνειρο καλλίφωνο
εν τούτοις ζώ.


Ένα καινούριο ποίημα της Κικής Δημουλά,δημοσιευμένο στη LIFO της περασμένης βδομάδας. Είναι η απάντησή της σε στίχους της Χάρις Αλεξίου που ακολουθούν
(Τηρήθηκε ο υπάρχων τονισμός και ορθογραφία)

Για ποιον πεθαίνω πάλι εγώ για ποιον πεθαίνω
Για ποιον τα όνειρα γεννάω και περιμένω
Στην Αφροδίτη μου ζητάω και στη Σελήνη
Να ξαναχτίσουν μια φωλιά για της ψυχής μου τα πουλιά, να βρουν γαλήνη

Για ποιον να ζήσω πες μου εγώ, για ποιον να ζήσω
Αν στην αγάπη όσα μου μείναν' δεν χαρίσω
Ο ήλιος μου έδωσε πολλά κι αυτά με πνίγουν
Αν δεν μοιράσω την ψυχή, αυτοί που μου έστειλαν ευχή, πώς θα με κρίνουν

Σήμερα κλαίω - αύριο γελώ
Τώρα πεθαίνω - αύριο θα ζω
Σήμερα κλαίω- αύριο γελώ
Σώμα μου ξένο- μυαλό μου φτερό

Αχ ποιος φωνάζει το όνομά μου και στενάζει
ποιο αγγελούδι τα φτεράκια του τινάζει
Κάποιος σκουπίζει την αυλή του και προσμένει
Να με κεράσει δροσερό, να πιω της λήθης του νερό, που ανασταίνει

Στρώνω κιλίμι για την προσευχή που θα 'ρθει
Ρουφάω ρόδια κι όλοι λένε αυτή ετρελάθει
Έτσι το δάκρυ σε χαμόγελο γυρίζω
Κι εκεί στην άκρη στο γκρεμό, γυρνάω την πλάτη στο χαμό και ξαναρχίζω

ΛΑΤΙΝΙΚΑ Β΄ ΛΥΚΕΙΟΥ ΕΝΟΤΗΤΑ 7η

Ενότητα 7η Προετοιμασίες για ξεχειμώνιασμα

Caesar propter frumenti inopiam legiones in hibernis multis conlocat. Ex quibus quattuor in Nerviis hiemare iubet et tribus imperat in Belgis remanere. Legatos omnes frumentum in castra importare iubet. Milites his verbis admonet: "Hostes adventare audio; speculatores nostri eos prope esse nuntiant. Vim hostium cavere debetis; hostes enim de collibus advolare solent et caedem militum perpetrare possunt".

Μετάφραση
Λόγω της έλλειψης σταριού ο Καίσαρας εγκαθιστά τις λεγεώνες του σε πολλά χειμερινά στρατόπεδα. Διατάζει τέσσερις από αυτές να ξεχειμωνιάσουν στη χώρα των Νερβίων και (άλλες) τρεις διατάζει να παραμείνουν στη χώρα των Βέλγων. Δίνει εντολή σε όλους τους διοικητές των λεγεώνων να μεταφέρουν στάρι στα στρατόπεδα τους. Συμβουλεύει τους στρατιώτες του με τα παρακάτω λόγια: «Πληροφορούμαι ότι οι εχθροί πλησιάζουν• οι ανιχνευτές μας αναγγέλλουν ότι οι εχθροί βρίσκονται κοντά. Πρέπει να φυλάγεστε από την ορμή των εχθρών γιατί συνηθίζουν να (εξ)ορμούν από τους λόφους και μπορούν να κατασφάξουν τους στρατιώτες μας».


Ταξινόμηση των λέξεων

Ουσιαστικά

Α' Κλίση
inopia -ae [θηλ., ο πληθ. δε χρησιμοποιείται (αφηρημένη έννοια)]
Belgae -arum (αρσ., συνήθως απαντά στον πληθυντικό)

Β' Κλίση
frumentum -i (ουδ.)
hiberna -orum (ουδ.)
Nervii -orum (αρσ., συνήθως απαντά στον πληθυντικό)
legatus -i (αρσ.)
castrum -i (ουδ.) (= φρούριο), castra-orum (= στρατόπεδο)
verbum -i (ουδ.)


Γ' Κλίση
Caesar, Caesaris (αρσ.)
hostis -is (αρσ.)
collis -is (αρσ.)
legio -onis (θηλ.)
speculator -oris (αρσ.)
caedes -is (θηλ.)
miles, militis (αρσ.)
vis (θηλ.)


Επίθετα Β' Κλίση
multus -a-um,

Γ Κλίση
tres (αρσ. και θηλ.), tria (ουδ.) (απόλυτο αριθμητικό)
omnis -is -e


Αντωνυμίες
qui, quae, quod (αναφορική)
is, ea, id (οριστική)
noster, nostra, nostrum (κτητική)
hic, haec, hoc (δεικτική)

Ρήματα
1η Συζυγία
conloco / colloco, conlocavi / collocavi, conlocatum / collocatum, conlocare / collocare
hiemo, hiemavi, hiematum, hiemare
importo, importavi, importatum, importare
impero, imperavi, imperatum, imperare
advento, adventavi, adventatum, adventare
nuntio, nuntiavi, nuntiatum, nuntiare
advolo, advolavi, advolatum, advolare
perpetro, perpetravi, perpetratum, perpetrare

2η Συζυγία
iubeo, iussi, iussum, iubere
remaneo, remansi, -, remanere
admoneo, admonui, admonitum, admonere
caveo, cavi, cautum, cavere
debeo, debui, debitum, debere
soleo, solitus sum, solitum, solere (ημιαποθετικο)

4η Συζυγία
audio, audivi, auditum, audire
Σύνθετο του sum
possum, potui, -, posse

Επιρρήματα
prope,

Σύνδεσμοι
et (συμπλεκτικός)
enim (αιτιολογικός-παρατακτικός)
Προθέσεις
propter (+ αιτιατ.)
in (+ αφαιρ. / + αιτιατ.)
de (+ αφαιρ.)
ex (+ αφαιρ.)

Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2009

Κλασικός Μαραθώνιος Αθήνας 2009


Ελληνίδες Μαραθωνοδρόμοι: Στη φωτογραφία Αμπατζίδου και Γαζέα πλησιάζουν στο Παναθηναϊκό Στάδιο

Στην 5η θέση τερμάτισε η Γεωργία Αμπατζίδου (Βεργίνα) με 2:44:23, κατακτώντας παράλληλα την 7η νίκη της σε Πανελλήνιο Πρωτάθλημα. Ακολούθησε στην 6η θέση η Μάγδα Γαζέα (ΑΓΕ Ζακύνθου) με 2:44.28, που είναι βέβαια και 2η στην κατάταξη του Πανελληνίου Πρωταθλήματος Μαραθωνίου.

Πατέρας και γιος; Συμμετοχή στο δρόμο των 5000 ή των 10000 μέτρων.

Ο Θεόδωρος Αστέρης (ασπρομάλλης) χέρι-χέρι με το Μιχάλη Ασλάνογλου (με τα μπλε) συμμετέχουν στο μαραθώνιο.











Ελληνική σημαία και δάκρυ χαράς.