Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2009

Τρίκαλα Κορινθίας











Πίνοντας ήλιο κορινθιακό
Διαβάζοντας όλα τα μάρμαρα
Δρασκελίζοντας αμπέλια θάλασσες
Σημαδεύοντας με το καμάκι
Ένα τάμα ψάρι που γλιστρά
Βρήκα τα φύλλα που ο ψαλμός του ήλιου αποστηθίζει
Τη ζωντανή στεριά που ο πόθος χαίρεται
Ν’ ανοίγει.
Πίνω νερό κόβω καρπό
Χώνω το χέρι μου στις φυλλωσιές του ανέμου
Οι λεμονιές αρδεύουνε τη γύρη της καλοκαιριάς
Τα πράσινα πουλιά σκίζουν τα όνειρά μου
Φεύγω με μια ματιά
Ματιά πλατιά όπου ο κόσμος ξαναγίνεται
Όμορφος από την αρχή στα μέτρα της καρδιάς.
                                               Οδυσσέας Ελύτης 

Μια εξαιρετική μέρα χτες Σάββατο και μια παρέα καθηγητές από το σχολείο με φίλους και συγγενείς ναυλώσαμε ένα λεωφορείο και περιηγηθήκαμε τα Τρίκαλα Κορινθίας.
Μεταφέρω εδώ τις εντυπώσεις μου:
Η υπερρεαλιστική ματιά του Οδυσσέα Ελύτη ξεπεράστηκε πολύ γρήγορα ανηφορίζοντας τη Ζήρεια (Κυλλήνη) . Από τη μια αντικρίζαμε τις χιονισμένες κορυφές ψηλά (στα 2000 μέτρα ) περπατώντας τα ορειβατικά μονοπάτια μετά τον Άη Βλάσση και κάτω την πανέμορφη κοιλάδα της Φλαμπουρίτσας, γεμάτη με ρυάκια και νερά που αναβλύζουν κάτω από τα αιωνόβια δέντρα και χάνονται σε υπόγειες απορροές. ενταγμένα στο Δίκτυο Φύση 2000 (NATURA) ως περιοχές ιδιαίτερου ενδιαφέροντος που χρήζουν προστασία. H ονομασία του βουνού Κυλλήνη οφείλεται –λένε- στο ανάγλυφό του, που δημιουργεί πολλές κοιλότητες και λακκώματα. Λέγεται και Ζήρεια (πιθανόν από τη σλαβική λέξη ζήρι (=βελανίδι). Στη βόρεια πλευρά του βουνού βρίσκονται τα Τρίκαλα (Άνω Τρίκαλα, Μεσαία Τρίκαλα και Κάτω Τρίκαλα) που αυτή τη στιγμή αποτελούν τον πιο αναπτυγμένο σε τουριστική υποδομή οικισμό της Ζήρειας. Βρίσκονται σε υψόμετρο 900 -1100 μ. χτισμένα στη θέση του αρχαίου Μύσαιου. Όμορφος τόπος και υγιεινός έχει αρχίσει να γεμίζει από ξενοδοχεία, ξενώνες και ενοικιαζόμενα δωμάτια ικανά να φιλοξενήσουν αρκετούς εκδρομείς, αλλά και παραδοσιακές ταβέρνες και καφενεία. Μια μικρή Αράχωβα με τα καλαίσθητα αλλά και τα κακόγουστα της. Υπάρχουν τα πετρόκτιστα αρχοντικά και οι εκκλησίες του 16ου - 18ου αιώνα, όπως το αρχοντικό των Νοταράδων και ο περίφημος ναός του Αγ. Νικολάου με τις αξιόλογες τοιχογραφίες από το 10ο αιώνα, αλλά και σαλέ για νεόπλουτους που δεν εναρμονίζονται οικιστικά στο περιβάλλον.
Πριν κάνουμε τη στάση μας για φαΐ στα Άνω Τρίκαλα, στο χάνι του Χανιά, περπατήσαμε για ώρα σε ένα αρκετά καλό μονοπάτι λίγο μετά τη Μονή του Αγίου Βλασίου, από το προαύλιο της οποίας είδαμε την κοιλάδα του Σύθα ποταμού, τα αντικρινά χωριά των Τρικάλων Κορινθίας (Μάννα, Στύλια, Παναρίτι) και όλη την Κορινθία. Ο υπεύθυνος της οπισθοφυλακής των περιπατητών μάζεψε και χόρτα! Ελάχιστοι αντί της πεζοπορίας προτίμησαν το παραδοσιακό καφενείο της Αθανασίας όπου απολαύσανε καρυδόπιτες, σουφλέ σοκολάτας και κορμό σοκολάτας με κάστανα.
Διαβάσαμε το μύθο που θέλει τον Ερμή να γεννιέται σε σπηλιά σ’ αυτά τα βουνά και, κατά την πρώτη μέρα την γέννησής του, να περιπλανάται για να γνωρίσει τον κόσμο. Ανάμεσα στα πρώτα του ανδραγαθήματα συγκαταλέγονται η κατασκευή της πρώτης λύρας από το καβούκι μιας χελώνας και η αρπαγή των βοδιών που ανήκαν στον Απόλλωνα. Ο πολυμήχανος Ερμής για να εξευμενίσει τον θεό του Ηλίου του χάρισε την πρωταρχική αυτή λύρα. Ακόμα και σήμερα μία από τις κορυφές της Κυλλήνης ονομάζεται Χελυδορέα, που σημαίνει εκδορά χελώνας, σε ανάμνηση του τρόπου κατασκευής του σπουδαίου μουσικού όργανου που επινόησε ο νεογέννητος θεός. Ο θεός της Κυλλήνης , ο Ερμής, απεικονίζεται , εξάλλου, στα νομίσματα του Φενεού.
Περπατήσαμε ανάμεσα σε πλατάνια, καρυδιές, έλατα, μαυρόπευκα, μανιτάρια και ραδίκια, λεύκες, κέδρους • δίπλα σε καταρράκτες και γεφυράκια, βρύσες απαντήσαμε αγρότες που πουλούσαν χόρτα, τσάι του βουνού, καρύδια και αρωματικά βότανα.
Το απόγευμα καφεδάκι και γλυκά κουταλιού στα Μεσαία Τρίκαλα στο Τζίνι. Ο περιηγητικός χαρακτήρας – δυστυχώς- έδωσε τη θέση του στον τουριστικό, γιατί κάποιοι θέλανε να προλάβουνε τον αγώνα της Εθνικής ποδοσφαίρου.
        Κι όλα αυτά πίνοντας ήλιο κορινθιακό.
.

3 σχόλια:

  1. "0ι ωραίες μειοψηφίες ειναι τι κάτι άλλο" ελεγε ο Ελύτης!Ομορφες στιγμές σε όλο το ταξίδι,κι η πιο γλυκιά "γεύση"στη σοκολάτα της Αθανασίας παρέα με ένα πάνγλυκο μουτράκι!..
    Καλό αλλά λίγο!Την άλλη φορά να διανυχτερεύσουμε!
    Ωραίες φωτογραφίες Γιάννη!ΠΟΛΙΝΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πάντα τέτοια, Γιάννη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Την επόμενη εξόρμηση θα την κάνουμε μαζί.Μας λείπεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή