Μεγάλη Τετάρτη στο Poems & Crimes

Μεγάλη Τετάρτη σήμερα και με ένα στίχο από το "Ημερολόγιο ενός αθέατου Απριλίου" του Ελύτη, σα στάχυ στο στόμα, πήραμε τους δρόμους, αναζητώντας ένα όμορφο μέρος φιλικό στον αναγνώστη, που σαν τους φλανέρ διαγράφουμε διαδρομές στο μετανεωτερικό  χωροχρόνο, είμαστε να μας μελετήσει ο Μπένζαμιν δηλαδή.

                           "ολοένα οι άνθρωποι ονειρεύονται σαν να 'ταν αιώνιοι"  

Η Εβδομάδα των Παθών συνδεδεμένη με το ανθρώπινο πάθος μου έδωσε την ιδέα να διαβάσω ένα βιβλίο  που παρουσιάζει τα μαρτύρια ενός ανθρώπου,τη βία που αυτός υφίσταται,  τη συντριβή του πριν καλά καλά αρχίσει να ζει και τη λύτρωση, την κάθαρση,  αν μπορεί αυτή να υπάρξει. Έσπευσα να προμηθευτώ τη "Λετισιά"του Ιβάν Ζαμπλοκά, εκδόσεις Πόλις, για το οποίο είχα ακούσει τα καλύτερα λόγια από φίλους αναγνώστες. Μια που πήρα τη Λετισιά, ΄προμηθεύτηκα και το άλλο βιβλίο του ίδιου συγγραφέα με τίτλο: "Η Ιστορία είναι μια σύγχρονη Λογοτεχνία. Μανιφέστο για τις κοινωνικές επιστήμες", από τον ίδιο εκδοτικό οίκο κι αυτό. Ο βιβλιόφιλος είναι αδύναμος άνθρωπος εξάλλου. Το ραντεβού με γνωστό βιβλιόφιλο με έφερε στο Μοναστηράκι, οπότε μια ματιά στις προθήκες του εκδοτικού οίκου Πόλις ήταν αναπόφευκτη.

 Η γνωστή μαύρη γάτα έριχνε κλεφτές ματιές στο Ημερολόγιο του αναγνώστη ποιητή

ενώ ο αδιάκριτος φακός μου συμπλήρωνε βιβλιογραφικά σημειώματα.

Ξεχωριστά βιβλία όλα. Μπροστά μου, εδώ, το Ημερολόγιο ενός επαρχιακού εφημερίου του Μπερνανός και η Κορίννα ή η Ιταλία της Μαντάμ ντε Στάελ δυο από τα καλύτερα βιβλία της εκδοτικής παραγωγής των τελευταίων μηνών. Όποιος δεν τα έχει διαβάσει, να πράξει τα δέοντα...
Έφυγα γρήγορα, γιατί η ώρα του ραντεβού μου με τον Παναγιώτη πλησίαζε.

 Πού; Στο γνωστό Poems & Crimes του Σάμη Γαβριηλίδη κοντά στο μετρό στο Μοναστηράκι. Γιατί το διάλεξα; Για λόγους πολλούς. Είναι από τα ελάχιστα μέρη στην Αθήνα με ικανοποιητική προσβασιμότητα σε άτομα με κινητικά προβλήματα. Φανταστείτε να διαβάζεις καμιά ωρίτσα, να έχεις πιει καφέ και νερό και να χρειάζεσαι τουαλέτα. Η τουαλέτα, -μη γελάσετε-, στου Γαβριηλίδη είναι προσπελάσιμη χωρίς σκαλοπάτια. Άνετα καθίσματα, μουσική του γούστου μου, εκθέσεις, εκδηλώσεις, συζητήσεις με βιβλιόφιλους, βιβλία σε κάθε τραπέζι για ξεφύλλισμα...

 Χώρος για καφέ, ποτό, φαΐ, και βιβλία γύρω μας. Σήμερα μάλιστα βγήκε το τελευταίο βιβλίο του Μάρκαρη και οι αγοραστές δεν είχαν ησυχία. Εδώ φωλιάσαμε για σήμερα με άλλους αναγνώστες.

Τώρα που καλυτερεύει ο καιρός έχει ωραία τραπεζάκια στην πίσω αυλή δίπλα στον Πόε, τον Καβάφη, τον Καρούζο και τον Ουίλιαμ Μπλέικ.

Και τώρα αν περιμένετε να σας μιλήσω για το βιβλίο που διαβάζω, σας λέω πως προς το παρόν θα αρκεστείτε στην παρακάτω φωτογραφία ή θα αναζητήστε κριτικές στη βιβλιονέτ. Αύριο που θα το τελειώσω, θα επανέλθω με περαιτέρω σχόλια.

Καλό σας ξημέρωμα. Αύριο αλλού.