Τιμητική ημερίδα-αφιέρωμα στη μνήμη του ποιητή της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς, Έκτορα Κακναβάτου, που έφυγε από τη ζωή στα 90 του χρόνια, οργάνωσε η Εταιρεία Συγγραφέων το Σάββατο στη Στοά του Βιβλίου .
Ο Έκτωρ Κακναβάτος, κατά κόσμον Γιώργος Κοντογιώργης, υπήρξε από τα ιδρυτικά μέλη της Εταιρείας Συγγραφέων και Αντιπρόεδρος του Δ.Σ. της, άφησε πίσω του ένα έργο είκοσι ποιητικών συλλογών, που τις χαρακτηρίζει μια εντελώς προσωπική και ανατρεπτική ποιητική γλώσσα. Υπέρμαχος της ελευθερίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης, υποστήριξε τα ιδανικά του μέσα στους κόλπους της αριστεράς. Η ημερίδα πραγματοποιήθηκε με την υποστήριξη των εκδόσεων ΑΓΡΑ όπου ο ποιητής εξέδιδε τα βιβλία του.
Είναι αναγώγιμο σε αναλυτικές, περιγράψιμες ορίζουσες το ποιητικό φαινόμενο;Ο Έκτωρ Κακναβάτος, κατά κόσμον Γιώργος Κοντογιώργης, υπήρξε από τα ιδρυτικά μέλη της Εταιρείας Συγγραφέων και Αντιπρόεδρος του Δ.Σ. της, άφησε πίσω του ένα έργο είκοσι ποιητικών συλλογών, που τις χαρακτηρίζει μια εντελώς προσωπική και ανατρεπτική ποιητική γλώσσα. Υπέρμαχος της ελευθερίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης, υποστήριξε τα ιδανικά του μέσα στους κόλπους της αριστεράς. Η ημερίδα πραγματοποιήθηκε με την υποστήριξη των εκδόσεων ΑΓΡΑ όπου ο ποιητής εξέδιδε τα βιβλία του.
Ο ποιητής είναι το υποκείμενο ενός παραληρήματος που εκπορεύεται από την αναντιστοιχία πραγματικότητας και γλώσσας.
Ποιητική ζωή=πλάτεμα της συνείδησης, κατάδυση στο υπόστρωμά της, στο μάγμα της και στην κίνησή του προς την μορφογένεση.
Το πνεύμα πολωμένο ανάμεσα στην ποίηση και την Επιστήμη μαυλίζετα από αυτό που λέμε θαύμα.
Η υπερρεαλιστική εικόνα είναι τεκμήριο που αποφαίνεται για τη ροπή της πραγματικότητας προς τη δυναμική του παραλόγου.
Τα μύχια των κυανών ιάμβων ανορύσσουσα, εις τα αμμώδη κράσπεδα της λέξης Κόρινθος.
Ο Ποιητής δείχνει πως κατασκευάζονται συναρτήσεις οριζόμενες σ΄ένα πεδίο συμβολικής τάξης και σημαντικής, με τιμές σε μια χαοτική φαινομενολογία.
Η ποίηση δεν ήταν ποτέ ούτε είναι και σήμερα στους μοχλούς που παράγουν και κινούν τα φαινόμενα επιφανείας, αλλά στους μοχλούς των επεξεργασιών βάθους.
Η Ποίηση βοηθά να συναντιέται ο άνθρωπος με το μέρος του εαυτού του που είναι έξω από το cogito.
Στα ενδότερα της γλώσσας βρίσκεις το γενέθλιο αυγό της και τον από μέσα χτύπο της, που τον έχει καύσιμο ο ποιητής.
Όσες φορές η γνώση γιγαντώθηκε πέρα από τις κεκορεσμένες συμβάσεις της ήταν που άγγισε μέσω της Ποίησης, το μυστήριο.
Η ποίηση, όχημα εκ βαθέων, παραβιάζοντας τα σύνορα του ελεγχόμενου λόγου, αναγγέλλει τον παφλασμό του θαύματος***.
Στις φωτογραφίες: Σάββας Μιχαήλ, Αναστάσιος Στέφος, Γιάννης Δάλλας, Πρατικάκης+Γιάννης Δάλλας, Μαρία Παπαδήμα+Σάββας Μιχαήλ, Αριστέα Παπαλεξάνδρου, Μαρία Λαγγουρέλη, Γιώργος Κοτανίδης, Αλέξης Ζήρας, και στην τελευταία μια από τις κόρες του ποιητή.
***Τα ποιητικά σχόλια είναι από το βιβλίο του ποιητή Έκτωρα Κακναβάτου "Βραχέα και Μακρά", εκδ. Άγρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου