Παγκόσμια ημέρα περιβάλλοντος σήμερα και όλοι κάνουμε τις διαπιστώσεις μας στα όρια της κοινοτοπίας. Ο φρέσκος λόγος του αγαπημένου ποιητή Χρ. Λιοντάκη από την τελευταία βραβευμένη ποιητική συλλογή του <<Στο τέρμα της πλάνης>> παρουσιάζει με εύστοχο τρόπο ως ειδικός πραγματογνώμων τη διαμορφωμένη κατάσταση στο παριλίσσιο τοπίο όπου σβήνονται τα ερωτικά μονοπάτια κι αντί για τη λατρεία της Αγροτέρας Αρτέμιδος (ο ναός της μέσα στα σκουπίδια στο Μετς) και της γειτόνισσας της Αγίας Φωτεινής ( η εκκλησούλα δίπλα στο κολυμβητήριο) λατρεύεται η ....Φωτεινή Επιγραφή δίπλα σε έναν Ιλισό τσιμεντωμένο κι άνυδρο μες το καυσαέριο! Άντε τώρα σε ένα τέτοιο αστικό τοπίο να βάλεις το Φαίδρο να μιλάει με το Σωκράτη για έρωτα.
Σημείωση: Ο Φαίδρος φεύγοντας από ένα σπίτι κοντά στο ναό του Ολύμπιου Δία, όπου πέρασε όλο το πρωινό με τον Λυσία, συναντιέται με το Σωκράτη έξω από την πόλη της Αθήνας. Αποφασίζουν να καθίσουν κάπου για να διαβάσουν το λόγο του Λυσία και ο Σωκράτης προτείνει να πάνε κατά τον Ιλισό ποταμό. Πράγματι, διαβαίνουν το ποτάμι και στην αριστερή όχθη, κάτω από ένα φουντωτό πλατάνι, κάθονται στη χλόη. Από εδώ κοντά – ρωτάει ο Φαίδρος- δεν ήταν που άρπαξε ο Βορέας την Ωρείθυια; Κι ο Σωκράτης απαντάει ότι το μυθικό περιστατικό συνέβη σε απόσταση 2-3 σταδίων, εκεί που περνάμε το ποτάμι για να πάμε στην Αγρα (περιοχή πίσω από το Καλλιμάρμαρο, όπου και ο ναός της Αγροτέρας Αρτέμιδος του οποίου σώζεται μέρος της βάσης του) και κάπου εκεί κοντά βρίσκεται και ο βωμός του Βορέα.
ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΛΙΟΝΤΑΚΗΣ : ΠΡΑΓΜΑΤΟΓΝΩΜΟΣΥΝΗ
Στην πλαγιά τα κυπαρίσσια
στεριανοί σηματωροί θανάτου.
Η χλόη σβήνει σιγά σιγά το μονοπάτι.
Κανένα απομεινάρι ερωτικό.
Ασάλευτο το νυχτερινό σώμα της πόλης.
Οι Στύλοι και στο βάθος Παρθενώνας.
Γυμνοί κορμοί κι άνυδρος φόβος.
Τα καυσαέρια στην άσφαλτο προσφορά στην Αγροτέρα.
Ο Ιλισός χωρίς νερό κι ο Φαίδρος πια αλλού ρωτά.
Η Σαμαρείτις με σπασμένη στάμνα.
Εδώ τώρα λατρεύεται η Φωτεινή Επιγραφή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου