Ο Ουμπέρτο Έκο για τους Γερμανούς (Κοιμητήριο της Πράγας)

Εξαιρετικό το τελευταίο βιβλίο του δημοφιλούς συγγραφέα, πανεπιστημιακού, σημειολόγου Ουμπέρτο Έκο με τίτλο "Το κοιμητήριο της Πράγας"  καθηλώνει τον αναγνώστη και τα βάζει με όλους και όλα· τους Γάλλους, τους Γερμανούς, τους Ιταλούς, τους Εβραίους, τους Ρώσους. Ο αφηγητής Ιταλός που δηλώνει Γάλλος σημειώνει στο ημερολόγιό του, από το οποίο παρελαύνουν Ιησουίτες, σατανιστές, επαναστάτες Καρμπονάροι Γαραβαλδινοί, μασόνοι, μυστικοί πράκτορες.  τα τεκταινόμενα τον 19ο αιώνα. Πλαστογράφοι συμβολαιογράφοι παραποιούν και παραχωρούν έγγραφα και Πρωτόκολλα  σε κάθε μηχανορραφούντα  με το αζημίωτο. Ο Φρόυντ, η Παρισινή Κομμούνα, η υπόθεση Ντρέυφους, Τα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών,οι Εβραίοι, διαβολικές συνωμοσίες, μαύρη μαγεία. Αστείρευτη φαντασία και πλοκή από κάποιον που ξέρει Λατινικά και Αρχαία Ελληνικά και πολύ εύκολα μπορεί να τον μισήσουν οι πάντες για αυτά που γράφει:Καθολικοί και Πάπας, Γάλλοι, Γερμανοί, μασόνοι, Ρώσοι επαναστάτες και Εβραίοι.Εύκολα γίνεται αυτό και παραθέτω παρακάτω ένα παράδειγμα/ απόσπασμα όπου τα βάζει με τους Γερμανούς λιβελογραφώντας. Σίγουρα θα αρέσει σε πολλούς Έλληνες αυτή την περίοδο που τα ... έχουμε με τους Γερμανούς.

Ο ήρωάς του μια διχασμένη προσωπικότητα απαξιώνει όλα τα επιτεύγματα του 19ου αιώνα σκοτώνει χωρίς τύψεις και θεωρεί το πιο ενδιαφέρον δημιούργημα της εποχής του την λεκάνη της τουαλέτας!

<<..Τους Γερμανούς τους γνώρισα και δούλεψα και γι’ αυτούς: το κατώτερο είδος ανθρώπων που μπορεί να διανοηθεί κανείς. Ο Γερμανός παράγει κατά μέσο όρο τον διπλάσιο όγκο περιττω­μάτων από έναν Γάλλο. Υπερβολική δραστηριότητα των εντέ­ρων και ελλιπής του εγκεφάλου, πράγμα που αποδεικνύει την κατωτερότητα της φυσιολογίας τους. Την εποχή των βαρβαρι­κών εισβολών, οι γερμανικές ορδές διάνθιζαν τη διαδρομή τους με παράλογες ποσότητες σωματικών εκκριμάτων. Εξάλλου, ακόμα και κατά τους προηγούμενους αιώνες, ο Γάλλος ταξιδιώ­της καταλάβαινε αμέσως αν είχε διασχίσει τα σύνορα της Αλ­σατίας, χάρη στο αφύσικο μέγεθος των περιττωμάτων που έβλε­πε κατά μήκος των δρόμων. Και όχι μόνο: χαρακτηριστικό του Γερμανού είναι η βρομίδρωση, η άσκημη δηλαδή μυρωδιά του ιδρώτα, και έχει αποδειχτεί ότι τα ούρα ενός Γερμανού περιέ­χουν 20% άζωτο, ενώ των άλλων φυλών μόλις 15%.

Ο Γερμανός ζει σε μια κατάσταση διαρκούς εντερικής αμη­χανίας, που οφείλεται στην υπερβολική μπίρα και στα χοιρινά λουκάνικα που καταβροχθίζει. Τους είδα ένα βράδυ, στη διάρ­κεια του μοναδικού ταξιδιού μου στο Μόναχο, σ' εκείνους τους ιερόσυλους ναούς τους, γεμάτους καπνούς, όπως τα εγγλέζικα λιμάνια, να ζέχνουν λίπος και λαρδί κάθονταν ακόμα και δύο δύο, εκείνος κι εκείνη, με τα χέρια σφιγμένα γύρω από κάτι μπουκάλια μπίρας που θα ξεδιψούσαν ακόμα και μιαν αγέλη πα­χύδερμων, μύτη με μύτη, σ' έναν κτηνώδη ερωτικό διάλογο, σαν δύο σκυλιά που μυρίζονται, με τα θορυβώδη και άχαρα γέλια τους, την ασαφή λαρυγγική ευθυμία τους, γυαλίζοντας από το μόνιμο λίπος που καλύπτει τα πρόσωπα και τα σώματα τους, σαν το λάδι στην επιδερμίδα των αρχαίων αθλητών του ιπποδρόμου.

Γεμίζουν το στόμα με το Geist τους, που πάει να πει πνεύμα, αλλά είναι το πνεύμα του ζύθου τους· τους αποβλακώνει από νέους και εξηγεί γιατί πέρα απ' τον Ρήνο, δεν δημιουργήθηκε ποτέ κάτι ενδιαφέρον στην τέχνη, εκτός από ορισμένους πίνακες με αποτρόπαια μούτρα και από ποιήματα θανατηφόρας ανίας. Κι ας μη μιλήσουμε για τη μουσική τους: δεν λέω για εκείνον τον ατζαμή και πένθιμο Βάγκνερ που τώρα ξετρελαίνει ακόμα και τους Γάλλους, μα από το λίγο που έχω ακούσει, και οι συν­θέσεις εκείνου του Μπαχ τους στερούνται εντελώς αρμονίας, είναι ψυχρές σαν μια χειμωνιάτικη νύχτα, ενώ οι συμφωνίες εκείνου του Μπετόβεν είναι ένα όργιο βαρβαρότητας.

Η κατάχρηση της μπίρας τους κάνει ανίκανους να σχηματί­σουν την παραμικρή ιδέα για τη χυδαιότητα τους, αλλά ο υπερ­θετικός βαθμός της χυδαιότητας αυτής είναι ότι δεν ντρέπονται που είναι Γερμανοί. Πήραν στα σοβαρά έναν λαίμαργο και λά­γνο μοναχό, όπως τον Λούθηρο (μπορεί να παντρευτεί μια μο­ναχή;), μόνο και μόνο επειδή κατέστρεψε τη Βίβλο, μεταφρά­ζοντας τη στη γλώσσα τους. Ποιος ήταν αυτός που είπε ότι έχουν κάνει κατάχρηση των δύο μεγάλων ευρωπαϊκών ναρκω­τικών, του αλκοόλ και του Χριστιανισμού;

Θεωρούν τους εαυτούς τους βαθείς, επειδή η γλώσσα τους εί­ναι αόριστη, δεν έχει τη σαφήνεια της γαλλικής και ποτέ δεν λέει ακριβώς αυτό που θα έπρεπε, έτσι που κανένας Γερμανός δεν ξέ­ρει τι ακριβώς θέλει να πει - και μπερδεύει αυτή την ασάφεια με το βάθος. Με τους Γερμανούς είναι όπως με τις γυναίκες, δεν φτά­νεις ποτέ στο βάθος. Δυστυχώς, αυτή την κάθε άλλο παρά εκ­φραστική γλώσσα, με τα ρήματα που, καθώς διαβάζεις, πρέπει να ψάχνεις εναγωνίως με το βλέμμα, διότι δεν βρίσκονται ποτέ εκεί που θα έπρεπε, ο παππούς με ανάγκασε να τη μάθω από μικρός -δεν είναι ν' απορεί κανείς, τέτοιος φιλοαυστριακός που ήταν. Και έτσι, αυτή τη γλώσσα τη μίσησα, όσο και τον Ιησουίτη που ερχό­ταν να μου τη διδάξει, χτυπώντας με τη βέργα τα δάχτυλα μου>>.