Τι είναι αυτό που μας κάνει να ανασύρουμε από το θησαυροφυλάκιο της παγκόσμιας ποίησης θαυμαστά και αντιπροσωπευτικά δείγματα για να ερμηνεύσουμε καταστάσεις καθημερινές και αρκούντως αντιποιητικές; Ο φετινός νικητής του βραβείου Νόμπελ στην τελευταία του ποιητική συλλογή "Η πένθιμη γόνδολα" σε ένα του ποίημα που επέλεξα όταν πληροφορήθηκα τα τεκταινόμενα στην πολιτική σκηνή καταγράφει:
ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΗΣ ΑΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑΣ
Η διευθύντρια σκύβει και σχηματίζει στο χαρτί έναν σταυρό
και τα σκουλαρίκια της κρέμονται σαν δαμόκλεια σπαθιά.
΄Οπως μια διάστικτη πεταλούδα δεν διακρίνεται πάνω στο χώμα
έτσι και ο δαίμονας γίνεται ένα με την ανοιχτή εφημερίδα.
Ένα κράνος που κανείς δεν φορά έχει καταλάβει την εξουσία.
Ή μαμά χελώνα εξαφανίζεται γρήγορα κάτω απ' το νερό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου